Peter R. de Vries in 2019: “Vooralsnog is geen journalist echt iets aangedaan”

In dat interview werd het opsporen van Heineken-ontvoerder Frans Meijer (in Paraguay in 1994, red.) vergeleken met het opsporen van topcrimineel Ridouan Taghi, die in verband wordt gebracht met meerdere geweldsmisdrijven, waaronder moorden en pogingen daartoe.

Is hij the next level qua gevaarlijk?
De Vries denkt even na. “Misschien wel. Ik doe alleen niet mee aan bespiegelingen dat het vroeger wel meeviel. Toen werd er ook op klaarlichte dag gemoord. Die nostalgische verhalen over erecodes: bullshit. Maar misschien moeten we een beetje gaan relativeren. Vooralsnog is geen journalist echt iets aangedaan. Iedereen leeft nog.”

Zal iemand die ervan wordt verdacht dat hij de broer van een kroongetuige heeft laten doden veel gewetensbezwaren hebben om een journalist het zwijgen op te leggen?
“Het zou goed kunnen dat Taghi daar niet tegen opziet. Toch zeg ik: Nederland is geen Mexico.”

Vorig jaar zag ik tweemaal het beveiligingscircus rond Van den Heuvel. Geen prettig leven.
“Nee. Maar ja, ik hoorde in mei dat Taghi me bedreigde, en dat bleek gewoon bullshit te zijn.’

Nadat je de publiciteit had gezocht kreeg je inder­daad een briefje waarin hij verklaarde dat hij jou niet moet hebben. Van den Heuvel wordt volgens de berichten ook bedreigd door Taghi. Hij kreeg niet zo’n briefje.
“Nee. Het was dus een dubbele boodschap. Erg interessant.”

Lucht het een beetje op als je zo’n briefje krijgt?
“Nou, het is vooral praktisch fijn. Dat je denkt: dit kan ik achter me laten.”

Van beveiligingsmaatregelen wilde Peter R. de Vries niets weten, meldt misdaadjournalist Mick van Wely in De Telegraaf. Was het naïviteit of onderschatting? Of nam De Vries bewust het risico omdat hij, zoals hij vaak zei, geen trek had in beveiligers om zich heen? “Dan staat de politie een paar weken bij je voor de deur te posten en dan ineens besluiten ze dat het niet meer nodig is. Is het gevaar dan ineens van maandag op dinsdag verdwenen? Ik vind dat zo raar”, legde Peter dan uit.

Zaken
Over een mogelijk motief voor de aanslag is nog niets bekend. Peter R. de Vries stond in 2019 op een dodenlijst van Ridouan Taghi, maar Taghi zocht contact met De Vries om aan te geven dat dat niet klopte.

De Vries is sinds een jaar vertrouwenspersoon en adviseur van Nabil B., de kroongetuige in het Marengo-proces tegen Taghi en zestien anderen.

Maar Peter R. de Vries hield zich met nog veel meer dingen bezig, zo is te lezen in een overzicht bij de NOS. Zo startte hij vorige maand nog een actie om een miljoen euro in te zamelen voor de gouden tip in de zaak-Tanja Groen. Zij verdween in 1993 op 19-jarige leeftijd. Die zaak is een van de vele onopgeloste dossiers waarin De Vries zich in zijn carrière heeft vastgebeten.

Een andere zaak waar De Vries zich voor inzette was die van Nicky Verstappen. Het 11-jarige jongetje werd in 1998 dood gevonden op de Brunssummerheide. Hij was voor zijn dood misbruikt. In 2018 werd een verdachte opgepakt . Vorig jaar werd Jos B. veroordeeld tot 12,5 jaar cel. Het hoger beroep loopt nog en sinds het begin staat De Vries de familie van Nicky Verstappen bij.

Een andere zaak waar hij een grote rol in heeft gespeeld is het Holleeder-proces. Hij bracht de zussen van Willem Frederik Holleeder in contact met het Openbaar Ministerie en zij legden vervolgens belastende verklaringen af. Holleeder werd twee jaar geleden veroordeeld tot levenslang. Toen het proces begon werd De Vries vlak voor het verhoor met Holleeder de rechtbank uitgezet, omdat hij een paar maanden later als getuige zou worden opgeroepen. In 2015 moest Holleeder de cel in voor het bedreigen van Peter R. de Vries.

Een van de grootste zaken die door De Vries een belangrijke wending kreeg was de zaak rond de moord op Christel Ambrosius, ook bekend als de Puttense moordzaak. De 23-jarige vrouw werd in 1994 dood gevonden in het huis van haar grootmoeder in de bossen bij Putten. Twee mannen uit Putten werden verdacht van de moord en veroordeeld tot tien jaar gevangenisstraf.

De ‘twee van Putten’ hielden vol onschuldig te zijn en kregen hulp van de misdaadverslaggever. De Vries onderzocht de zaak en had kritiek op het politieonderzoek. In 2002 werden de ‘twee van Putten’ alsnog vrijgesproken. Ze kregen ieder een schadevergoeding van 900.000 euro en De Vries noemde de vrijspraak het mooiste moment in zijn carrière. In 2008 werd een nieuwe verdachte voor de moord op Ambrosius aangehouden. Hij krijgt 15 jaar cel.

Volgens journalist Kees van der Spek, die vanaf 1996 jarenlang met Peter R. de Vries samenwerkte bij het programma ‘Peter R. de Vries, Misdaadverslaggever’, is De Vries ‘iemand die de waarheid naar boven wil halen’, zo zei hij bij Humberto. “Hij was het laatst bang voor een slecht rapport, zei hij. Dat tekent hem. Liever rechtop leven dan op zijn knieën sterven, dat was zijn motto.

Villamedia, 2019: Peter R. de Vries zijn is een way of life