Iedereen mijdt de achterbuurt van Chicago

He’s just the ideal mix’. Hoewel ik in een cafe zit, is die opmerking meer dan borrelpraat. De (blanke) eigenaar van de bar in Chicago legt uit dat Barack Obama voor bijna alle groepen in de Amerikaanse samenleving acceptabel is. ‘Voor de zwarte gemeenschap geldt hij als de man die hun lange, zware strijd naar erkenning zal bekronen met het allerhoogste ambt in het land. Hij biedt hen hoop. Tegelijkertijd zien veel blanken hem niet als een échte Afro American. Obama is immers geen nazaat van slaven, spreekt niet als een activist, heeft zijn huidskleur nooit als een politiek wapen gebruikt.

Hij maakt een kalme, doordachte indruk, is zeer goed opgeleid. Dat maakt hem voor veel blanke kiezers aantrekkelijk.’ Tel daarbij op dat hij al in zijn jonge jaren kennis maakte met zowel christendom, islam, werd ondergedompeld in verschillende culturen en je hebt een ideale kandidaat die grote groepen kiezers aan zich kan binden. Zo zie je maar, een bezoek aan de kroeg kan niet alleen leuk, maar ook informatief zijn.

De programma’s van Netwerk komen deze dagen overigens uit een andere kroeg. Uit McGann’s Pub, een steenworp van het huis van de familie Obama. De riante woning, in een mooie lommerrijke buurt, wordt door de politie hermetisch afgeschermd. Ook de geheime dienst is volop aanwezig. Tamelijk opvallend zelfs, omdat de woorden ‘secret service’ in grote letters op hun uniform staan afgedrukt. Of gaat het om een truc, zijn dit juist geen geheim agenten? Zelf houden ze de kaken stijf op elkaar. ‘No comment, Sir’.

Van McGann’s Pub en de Obama house is het ook niet ver naar de beruchte south side. Hier hebben in sommige delen de gangs het voor het zeggen, met name na zonsondergang. Netwerk rijdt mee in een patrouille van een beveiligingsdienst. Het levert goeie beelden op die de spanning van de reportage verhogen: rondhangende jonge mannen in lege, vaak slecht verlichte straten,  dichtgetimmerde huizen, tralies voor de etalages van de weinige winkels (zie www.netwerk.tv). De dienstdoende beveiligingsmedewerkster die ons meeneemt mijdt overigens de allerslechtste buurten in haar ronde. ‘Als ik daar kom, wordt het me te link. Er wordt voortdurend geschoten. Ik heb geen zin om m’n wapen te gebruiken’. Zo wordt pijnlijk duidelijk onder wat voor omstandigheden duizenden mensen hier moeten leven. In 2007 zijn 32 scholieren vermoord.

Toch zijn dit de buurten die Barack Obama niet mijdt. Vorig jaar, nadat twee kinderen op een schoolplein worden doodgeschoten, bezoekt-ie de bewuste school. Hij prijst buurtbewoners en kerkleiders die de moed weigeren op te geven. ‘Zij bieden ons hoop. Tegelijkertijd sta ik hier met een bloedend hart. Onze speelplaatsen zijn een slagveld geworden, onze straten een kerkhof, onze scholen een plek waar we rouwen om onze doden’. Door dit soort optredens en woorden is hij óók de kandidaat van de south side. Hij geeft de mensen hier het gevoel dat ze er niet helemaal alleen voorstaan. Maar of hij ze straks als president meer te bieden heeft?

Terug naar McGann’s Pub die tevens dienst doet als stembureau. De spanning is vandaag (maandag) bij alle leden van ‘Team Chicago’ voorafgaand aan de uitzending goed voelbaar. Er is de afgelopen weken hard gewerkt aan de voorbereiding van drie uitzendingen, die bol staan van reportages en interviews waarbij voortdurend wordt geschakeld tussen Chicago en Hilversum (en vanaf dinsdag ook nog Phoenix-Arizona). Dat vereist een zeer gedetailleerd draaiboek en technisch geregel waar veel uren en geld mee gemoeid zijn. Uiteindelijk blijkt alles te werken. De reportages van de verslaggevers, de interviews ter plekke van presentator Aart Zeeman en de interactie met de Tijs van den Brink en Max Westerman in de studio in Hilversum zorgen voor een uitzending vol sfeer, variatie en inhoud. Nu de kop eraf is, wordt er na afloop volop ‘gehighfived’. Iedereen ziet uit naar de uitzending op dinsdag.

Eerder verscheen in deze serie