Wat doen we online? Aanbevelingen voor nieuwsredacties

Journaliste Klaske Tameling concludeerde onlangs in haar proefschrift 'En wat doen we online? Crossmediale dilemma’s op de Nederlandse nieuwsredactie.' dat mediabedrijven een duidelijke visie voor online missen. Vandaag is de presentatie van haar boek. Persinnovatie schreef enkele aanbevelingen in dat boek op voor nieuwsredacties.
Meer dan alleen journalistieke vaardigheden
Nieuwsorganisaties zouden in eerste instantie goed moeten kijken naar de samenstelling van de hoofdredacties en naar de verantwoordelijkheden en vaardigheden van leidinggevenden. Naast journalistieke kwaliteiten is kennis op het gebied van technologie, online media en project- of verandermanagement noodzakelijk.
Werk aan talentontwikkeling
Nieuwsredacties kunnen daarnaast meer aandacht besteden aan hun personeelsbeleid. Het binnenhalen van de juiste mensen en het ontwikkelen van de juiste competenties bij huidige werknemers is van groot belang. Wanneer organisaties weinig oog hebben voor talentontwikkeling zullen de jonge, slimme en creatieve krachten uiteindelijk overstappen naar andere innovatie (online) redacties waar hun kwaliteiten meer worden erkend en beter worden benut.
Eigen overlegcultuur online producties
Journalistieke organisaties zitten vast in hun eigen vergaderroutines waardoor nieuwe ideeën lastig van de grond komen. Nu vergaderen elke dag dezelfde mensen, op dezelfde tijden, met lijstjes met daarop dezelfde soort verhalen. Verhalen voor online delven daarbij het onderspit. Het loont daarom de moeite om redacteuren die online (of crossmediale) producties willen maken een eigen overlegcultuur te laten creëren die creatief, efficiënt en flexibel is. Bijvoorbeeld aan de hand van kleinere groepjes redacteuren die kort maar krachtig brainstormen zonder aanwezigheid van een chef met een eigen (traditionele en medium-specifieke) agenda.
Redactiesysteem moet fungeren als (sociaal) netwerk
De huidige geïntegreerde redactiesystemen functioneren bovendien vooral als anonieme, verwerkende systemen die zijn ingericht om lijstjes te ordenen en om informatie en statussen efficiënt in op te slaan (zoals ‘klaar voor eindredactie’). Een redactiesysteem dient daarmee voornamelijk als opslagplaats voor informatie en als overzicht voor coördinatoren om te zien waar journalisten mee bezig zijn en of dat voldoende is om een krant of uitzending mee te kunnen vullen. Een redactiesysteem zou veel meer als (sociaal) netwerk moeten fungeren waardoor journalisten zo’n systeem ook daadwerkelijk gaan gebruiken om onderling ideeën en contacten uit te wisselen. Het redactiesysteem kan eenvoudiger, toegankelijker en aantrekkelijker ingericht worden zodat iedereen vanaf locatie en vanaf elk mobiel apparaat verhalen intern, maar ook extern kan publiceren en verrijken. Dit zou veel beter inspelen op een digitale nieuwscultuur waarin het nieuwsproces voortdurend in ontwikkeling is.
Intensievere samenwerking tussen afdelingen
Nieuwsorganisaties zijn in een periode van ontwrichting gebaat bij een intensievere samenwerking tussen redactionele en niet-redactionele afdelingen, zoals Business Intelligence, IT, Marketing en Sales. Als deze afdelingen een gemeenschappelijke taal leren spreken, ten behoeve van kennisuitwisseling over verdienmodellen, technologie en gedrag van nieuwsconsumenten, zullen betere digitale producten en diensten worden ontdekt en ontwikkeld.
Praat mee