Volop plannen en ambities bij winnaressen Scriptieprijs Villamedia

Beiden geven grif toe dat in hun scriptie véél, héél veel werk en tijd is gaan zitten. ‘Zelfs toen ik de scriptie moest inleveren, wilde ik er nog mee doorgaan’, bekent Vader. Beiden combineerden voor hun scriptie een gegevensonderzoek met interviews. Beiden schreven en publiceerden ook artikelen over hun onderwerp – artikelen waarachter je geen leerling-journalist vermoedt. En beiden maakten een ambitieuze keuze, voor een onderwerp van maatschappelijk belang – zij het dat die onderwerpen niets gemeen hadden. En o ja, het toeval wil ook nog dat ze vriendinnen zijn.

De Groot koos haar thema, ‘Euthanasie in de psychiatrie. Onderbelichte aspecten in de Nederlandse dagbladen’ om persoonlijke redenen: omdat ze zo’n geval, bij een jonge vrouw met anorexia, van heel nabij had meegemaakt en zich afvroeg waarom ze in dagbladen en tijdschriften niet méér verhalen tegenkwam over euthanasie van (soms heel jonge) mensen met een psychiatrische stoornis, en vanuit méér invalshoeken (zijn er geen therapeutische opties? hoe is de patiënt tot dit besluit gekomen? wat doet het met de familie?). En in feite wilde ze zowel die leemtes aantonen als laten zien hoe je ze kunt vullen. Dat laatste bleek vele malen moeilijker dan gedacht. Wat De Groot vooral veel tijd en energie kostte, was het zoeken naar mensen die nauw betrokken waren (geweest) bij zo’n euthanasiegeval en zich bereid toonden om geïnterviewd te worden. En vervolgens om die mensen vast te houden en hen ervan te overtuigen door te gaan met het interview. ‘Af en toe zag ik het niet meer zitten’, geeft ze toe. ‘Ik heb zó veel lijntjes uitgezet! En dan ging het soms toch weer niet door…’

Bij Vader kwam de onderwerpkeuze (‘Stemmentrekkers in de regio – hoe regiopolitici zich profileren en media over hen schrijven’) min of meer voort uit haar (verlengde) stage op de Haagse redactie bij NRC Handelsblad. De politiek had toch al haar belangstelling en zo bedacht ze, in overleg met haar stagebegeleider, het genoemde thema, tot dusverre ook betrekkelijk onderbelicht, zeker in de landelijke pers. En Vaders stage bij NRC vergemakkelijkte de toegang tot zowel sommige databanken of bibliotheken als tot de ‘regiopolitici’ (landelijke politici met een sterke aanhang in de regio) die ze wilde volgen. Dat helpt, als je iemand opbelt. Zonder die faciliteiten, zegt ze, was het misschien wel onmogelijk geweest om te ontdekken dat kiezers graag een voorkeurstem uitbrengen op kandidaten uit hun eigen regio, en helemaal om deze politici te interviewen en op verkiezingscampagne te vergezellen. Maar nog moet het een hele klus zijn geweest om de benodigde gegevens te analyseren en daarnaast de verhalen te schrijven.

Vader deed tijdens haar opleiding al ervaring op als freelancer. Allerlei ‘bijbaantjes in de journalistieke hoek’ pakte ze aan, ‘in plaats van vakkenvullen…’ Van de schoolkrant op de middelbare school (‘maar dat deden er wel meer’) tot ‘vakantiewerk’ voor Christelijk Informatie Platform (CIP) of het streekblad van Goeree-Overflakkee, via columns voor een jongerenwebsite en het hoofdredacteurschap van Ad Rem, het studentenmagazine van de CHE. En nu, net van school, freelancet ze voor De Gelderlander en de PZC en heeft ze bij CIP een contract.

De Groot bood haar onderwerp aan Flair aan en kreeg nog dezelfde dag een positieve reactie. Wel merkte ze snel dat tijdschriften qua schrijfstijl heel andere eisen stellen dan dagbladen, waar ze stage had gelopen. ‘Dat was even wennen.’ Overigens had de krant waar ze stagiair was geweest, het Nederlands Dagblad, wat meer moeite met het onderwerp. Begrijpelijk, vindt De Groot, gezien de achtergrond van de krant. Uiteindelijk vond ze een invalshoek waar zowel zijzelf als de redactie van het Nederlands Dagblad gelukkig mee was. 

Ook Groot heeft al wat freelance ervaring. Maar om haar competenties (en dus ook haar kansen op de arbeidsmarkt) te vergroten, deed ze naast haar opleiding journalistiek een talenstudie. Nu is ze haar bachelor Franse taal en cultuur aan de Universiteit van Utrecht aan het afronden. ‘Waarom ik Frans heb gekozen? Ik heb altijd veel belangstelling gehad voor Frans en de Franse literatuur, op de middelbare school al.’ Ze denkt aan een mogelijk correspondentschap in een Franstalig land,  overweegt ook om wellicht de journalistiek te combineren met vertalen.

Kortom, voor beiden geldt : plannen en ambities genoeg. De wereld ligt open.