Serious game, minder serious journalism
Serious games – computerspellen die bijvoorbeeld als doel hebben om de speler iets te leren – zijn serious business. Bij Butch & Sundance Media weten ze dat. Het Nederlandse bedrijf maakt sinds een paar jaar educatieve games waarin de speler in de huid kruipt van een journalist die op zoek is naar een verhaal. In Wartime Stories is dat niet anders.
Tijdens de eerste missie (in totaal zijn er drie) probeert de speler in opdracht van Vrij Nederland-hoofdredacteur Frits van Exter het ware verhaal achter de Rotterdammer Paul Metz te achterhalen. Die liet in 1941 zijn gezin achter om voor Nazi-Duitsland te gaan strijden tegen de Russen.
De speurtocht naar feiten begint in de archieven van oorlogsinstituut NIOD, waar de speler de eerste feiten op een presenteerblaadje worden aangereikt. Aan de hand van oude foto’s, video’s en documenten leert de speler gaandeweg steeds iets bij over het leven van Metz en zijn vertrek naar het front.
De puzzelstukjes vormen samen een steeds uitgebreider artikel, dat helaas niet heel erg journalistiek wordt opgeschreven. Ook liggen de feiten nét wat te gemakkelijk voor het oprapen.
Storend is dat niet. Wartime Stories is namelijk niet bedoeld als ‘journalistieksimulator’. Het journalistieke aspect is enkel bedoeld als kapstok om de speler (de game is gericht op middelbare scholieren) meer te leren over de Tweede Wereldoorlog. En daarin slaagt Wartime Stories meer dan voldoende.
De game is ontwikkeld door Butch & Sundance Media, Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid, Netwerk Oorlogsbronnen, Uitgeverij Deviant en XNY en werd mede mogelijk gemaakt door Nationaal Comité 4 en 5 mei en Stichting Democratie en Media. Speel het eerste level van de game gratis.
Praat mee