Raad van State wil ‘doxing’ verbieden, maar wat is het precies?

Vertrouwelijke informatie over het privéleven van bijvoorbeeld een journalist of politicus lekken, met als doel deze persoon te intimideren en te hinderen in zijn werk. Dit is de korte samenvatting van doxing.

De term doxen is een samenvoeging van twee Engelstalige woorden, dropping en documents. In de jaren 90 werd deze term voor het eerst gebruikt onder hackers. Meestal waren de mensen die gedoxt werden onderdeel van een controversiële vereniging of groepering of deden ze iets wat veel mensen niet aanstond.

Zo werden in december 2011 de gegevens van honderden KKK-leden bekend gemaakt. Een ander bekend voorbeeld is Cecil the lion. Deze leeuw werd in een beschermd natuurgebied in Zimbabwe doodgeschoten door een tandarts uit Minnesota, Walter Palmer. Toen foto’s van de leeuw online kwamen en bekend werd wie hem had gedood, werden alle persoonlijke gegevens van Palmer op straat gegooid, met alle gevolgen van dien.

Doxen niet direct strafbaar
Sinds enige tijd wordt doxen ook buiten de hackerwereld toegepast. In de meeste landen is doxen, net als in Nederland, niet direct strafbaar. Echter is het in sommige landen, waaronder in de Verenigde Staten, wel illegaal om mensen met een functie bij de overheid te doxen.

Doxing leidt in veel beroepsgroepen tot grote problemen, vooral als het woonadres van iemand bekend wordt gemaakt. Veel journalisten, politici en politieagenten krijgen er relatief vaak mee te maken. Volgens minister Yeşilgöz-Zegerius worden deze mensen door doxing ook beperkt in hun bijdrage aan een vrije samenleving. Bedreiging en stalking zijn wel strafbaar in Nederland en volgens de ministerie past doxing in dit rijtje thuis.

Voormalig minister van Justitie Ferd Grapperhaus zei hier in 2021 over: ‘Het grote gemak waarmee sommigen denken te kunnen intimideren door privégegevens over anderen te verspreiden is meer dan schofterig. Het gaat over de grens van het toelaatbare als mensen in hun leven worden belemmerd, onze agenten worden gehinderd in hun werk en wetenschappers niet meer vrij uit kunnen spreken. Hele gezinnen voelen zich vaak niet meer veilig thuis, mensen durven niet meer onbevangen naar buiten te treden en zichzelf te zijn. Ook collega’s worden erdoor geraakt.’

Doxing is een ingewikkeld onderwerp in de rechtszaal. Vaak omdat degene die het doxen uitvoert meestal geen directe bedreiging vormt voor de desbetreffende gedoxte persoon. Met behulp van het nieuwe wetsvoorstel is het de bedoeling dat er in het geval van doxing sneller ingegrepen kan worden door de politie. Hierdoor zouden slachtoffers van doxing uiteindelijk ook niet of nauwelijks meer belemmerd worden in hun werk.