Hoe Menno Sedee ‘Mister LHBTI’ werd bij NRC - en dat als freelancer

Er zijn tal van thema’s waar je je als beginnend freelancer in kan specialiseren. Voor Sedee was dat het onderwerp LHBTI. Rond 2018 besloot hij meer over het thema te gaan schrijven. Al vond hij het lang ingewikkeld om er vorm aan te geven. ‘Schrijf je dan over jezelf? Het is geen sterrenkunde, ofzo. Maar inmiddels ben ik er wel van overtuigd dat het een specialisatie is - het gaat vaak helemaal niet over mijzelf. Je schrijft ook over transgenderzaken, intersekse (personen geboren met mannelijke en vrouwelijke geslachtskenmerken) of een café voor lesbische vrouwen. Terwijl mensen graag LHBTI op één hoop gooien.’

Geen weekenddienstjes
Inmiddels wordt Sedee door de redactie van NRC gevraagd om bepaalde verhalen te maken - een redelijke luxe positie als freelancer. ‘Je hoeft niet meer ieder verhaal te pitchen, het komt van twee kanten. Het voordeel is dat ik kan schrijven waarover ik wil. Het nadeel is misschien dat de drempel hoger is om verhalen te maken voor andere opdrachtgevers.’ Maar in tegenstelling tot redacteuren in dienst hoeft hij geen weekenddiensten te draaien en niet ‘te schrijven over brandjes’.

Toch moet je als ‘LHBTI-watcher’ wel meer doen – dingen waar je niet altijd voor betaald wordt – zoals het volgen van nieuws en relaties onderhouden. ‘Het is soms een afweging: hoeveel tijd ga ik hierin stoppen?’ Maar die investering betaalt zich terug en daar plukt hij nu de vruchten van: ‘Steeds meer lezers, maar ook NRC-redacteuren sturen mij tips door’.

Als journalist wil Sedee graag voorbij de al bewandelde paden gaan – dus geen portretjes van mensen die vertellen over hoe moeilijk hun coming out was. ‘Dat moet óók verteld worden, maar de verhalen moeten verder gaan dan “je mag jezelf zijn”.’

‘NRC schreef vaak reactief over LHBTI’
Rond 2018 sprak Sedee in een café met Jonas Kooyman [redacteur bij NRC, red] over wat ze nou vonden van de manier waarop de krant schrijft over LHBTI-gerelateerde zaken. ‘We kwamen tot de conclusie dat het vaak reactief was. Bijvoorbeeld een SCP-rapport over homo-emancipatie of een tragische Grindrdate. Andere verhalen werden vaak geschreven door mensen die zelf homo of lesbisch zijn: je staat toch zelf in die wereld, kent de gesprekthema’s en weet wie je moet volgen.’ Nu probeert Sedee zoveel mogelijk proactief op zoek te gaan naar verhalen.

Het feit dat Sedee zelf homo is, betekent niet dat hij louter eenzijdige berichten schrijft. ‘Ik behandel het thema als een nieuwsdossier. Daar hoort kritisch bevragen, neutraliteit en het niet kiezen van één kant bij.’ Al is dat niet altijd makkelijk: ‘Het onderwerp raakt steeds meer gepolariseerd. Vanuit de buitenwereld word ik ook steeds vaker in een kamp geduwd’. Sedee vindt het daarom een goed teken als ‘de kritiek of complimenten van beide kanten komen’.

‘Best of both worlds’
In tegenstelling tot de ‘vaste’ portefeuillehouders bij NRC is Sedee niet in dienst – en dat is een bewuste keuze. ‘Ik heb laatst aan Herman Staal [chef binnenland, red] gevraagd in hoeverre zij mij als portefeuillehouder zien. Hoever gaat mijn verantwoordelijkheid om bepaalde thema’s in de gaten houden?’ ‘Ze gaan ervan uit dat als ik iets interessants zie, ik het bij hen meld. En dat gebeurt ook vice versa.’

Sedee noemt het een ‘rare balans tussen freelancen en vaste taken hebben’. Soms is het een lastige balanceeract, zegt Sedee, ‘maar uiteindelijk heb ik the best of both worlds’. Ik zit in een bevoorrechte positie – Sedee noemt het ‘een gouden kooi’ – ‘maar je moet jezelf blijven uitdagen, bijvoorbeeld door ook voor andere media te schrijven of te experimenteren met vorm en genres. Ik maakte onlangs bijvoorbeeld een audiodocumentaire.’

Soms denk ik: “een contract zou fijn zijn voor de lange termijn”. Maar een maand later vraag ik mezelf af: “wat win ik ermee?”

Is hij een tevreden freelancer? ‘Je treft mij op een goed moment’, lacht Sedee. ‘Het gaat in golfbewegingen. Soms denk ik: een contract zou fijn zijn voor de lange termijn. Maar een maand later vraag ik mezelf af: wat win ik ermee?. Ik schrijf over de thema’s die ik leuk vind, ik verdien genoeg en heb door de vaste eindredactiediensten bij NRC een stabiel inkomen.’

Al probeert hij zijn scope wel langzaamaan te verbreden: verbreden naar emancipatie en identiteit in het algemeen: ‘Er komt een moment dat je alles rond LHBTI wel een keer geschreven hebt. Maar voorlopig ben ik nog niet uitgeschreven…’.