Freelancers delen omzet. Yasmine Esser: ‘Durf te onderhandelen’

‘Ik vind dat freelancers meer met elkaar over geld zouden moeten praten. Ook omdat er nu geen evenwichtig beeld van freelancers bestaat. Mensen hebben vaak medelijden, denken dat we ons geld bij elkaar moeten schrappen. Hoewel dat helaas voor een deel zo is, geldt dat niet voor alle freelancers. Ik ken er behoorlijk wat die er prima van kunnen leven. Maar dan moet je niet accepteren dat je 60 euro krijgt voor een artikel waar je een halve dag aan werkt.

Het is goed dat de NVJ strijdt voor eerlijke tarieven, maar je mag óók voor jezelf een grens trekken. Dat we leuk werk hebben, wil niet zeggen dat je er niet eerlijk voor betaald hoeft te worden.’

‘Voordat ik startte als freelancer, werkte ik in loondienst bij een online uitgeverij en modevakblad. Eind 2018 begon het te prikkelen, ik wilde een andere baan. Twee keer werd ik het nét niet en toen ging ik toch maar eens nadenken over freelancen. Het leek me eerst niks, om voor een mager bedrag steeds met jezelf en je verhalen te moeten leuren. Totdat ik zicht kreeg op een leuke vaste opdracht van 20 uur per week. Een mooie basis om vanuit te starten.

De clichés kloppen voor mij: meer vrijheid, verschillende werkzaamheden, eigen baas zijn. Het moeilijkste vind ik om “nee” te zeggen op een klus als ik daar eigenlijk geen tijd voor heb. Maar dat gaat steeds beter. Dat leuren met jezelf bleek ook hartstikke mee te vallen. Het is een wisselwerking: heb je vaker voor een opdrachtgever geschreven, dan gaan ze jou uit zichzelf benaderen. Min of meer vanzelf ben ik in een specialisme gerold. Voor de Volkskrant schrijf ik over werk en carrière. Dat heeft me in dezelfde hoek meerdere opdrachtgevers bezorgd, omdat zij m’n artikelen daarover lazen.’

‘In het begin zette ik braaf de BTW en omzetbelasting van iedere factuur opzij. Van wat overbleef maakte ik steeds plukjes geld naar mezelf over. Totdat ik het eens na ging rekenen. Had ik mezelf 3500 euro per maand uitgekeerd. Geen idee waar dat allemaal was gebleven. Toen ben ik overgestapt op mezelf een bedrag aan salaris uitkeren per maand. Inmiddels verdien ik meer geld dan voorheen. In loondienst kreeg ik ongeveer 2300 euro bruto. Toen ik ging freelancen, dacht ik: een omzet van 3000 euro per maand moet voldoende zijn.

Voor 2020 schroefde ik dat doel op, naar 5000 euro per maand. In 2021 doe ik er weer een tikje bovenop. Niet dat het alleen om het geld draait, het belangrijkste is dat ik de klussen en opdrachtgevers leuk vind. Maar het werkt goed om mezelf steeds een nieuwe uitdaging te stellen. Dat zit hem ook in andere dingen. Dit jaar draai ik bijvoorbeeld bewust minder redactiediensten. Dat deed ik drie, vier dagen per week, waardoor de vrijheid van het freelancen verdween. Ook doe ik nu meer commerciële klussen en start ik binnenkort aan een tijdelijke opdracht als coördinator; net als eindredactiewerk lekker voor de afwisseling.’

‘Vaak is er best ruimte om te onderhandelen, maar je moet wel durven. Tegen de eerste opdrachtgever waar ik bureaudiensten draaide, zei ik meteen “ja’ op het tarief. Toen dacht ik dat je je eerst moest bewijzen bij een opdrachtgever. Nu weet ik: je moet juist gelijk onderhandelen. Want waarom zou een opdrachtgever je uit zichzelf meer geven, als je eenmaal voor een bepaalde prijs hebt gewerkt? Het lijkt me leuk om nu ook andere freelancers op weg te helpen. Ik ben met een e-book bezig en heb al een aantal adviesgesprekken met starters gevoerd, dat zou ik graag verder uit willen bouwen.’

Lees ook:
-Sara Madou pleit voor openheid over de freelance verdiensten van journalisten
-Freelancers delen omzet: Jan-Albert Hootsen: ‘Je moet niet rijk willen worden’