mgm nvj maart

— woensdag 21 oktober 2015, 15:36 | 0 reacties, praat mee

‘Een onstilbare honger naar kennis’

‘Een onstilbare honger naar kennis’

Bas Senstius overleed vrijdag 9 oktober in de vroege ochtend plotseling aan de gevolgen van een hartaanval. Hij werd 58 jaar. Zijn familie en vrienden zijn het erover eens dat hij in zijn doen en laten altijd 25 is gebleven. Carine Damen herdenkt hem. Laatste wijziging: 21 oktober 2015, 16:05

Een paar weken geleden kwam ik hem nog tegen in de stad. Hij zat een sigaret te roken op de trap voor de openbare bibliotheek bij Amsterdam Centraal. Zodra hij me in het oog kreeg begon hij te praten. En als Bas vertelde, dan wist je dat je het eerste uur niet weg kon komen. Wílde komen.

‘Ik ga mijn autobiografie schrijven’, verklaarde hij plechtig. ‘En die moet beginnen met de grootste ‘choepa’ (joodse bruiloft-red) die Amsterdam ooit heeft gekend.’ Zo leidde Bas mij rond in zijn veelbewogen leven van weleer, met kleurrijke exen, ongelooflijke belevenissen op vele redactieburelen en bonte ervaringen tijdens zijn werk in boekhandel Atheneum. Maar je kon met hem evengoed een half uur kletsen over literatuur, mislukte vakanties, losgebroken slangen die huizen van nietsvermoedende burgers binnenslopen of de kamermuziek van Ravel.

Een ‘echte’, ouderwetse journalist noemde ik hem in gedachten.  Echt omdat hij zijn stukken niet kon afraffelen. Zelfs de teksten voor een commerciële klus die hij als ghostwriter schreef, moesten stilistisch en inhoudelijk perfect zijn. Ouderwets omdat hij nog in de tijd leefde waarin journalistiek een ambacht was. Bas vertelde prachtige verhalen over zijn werk voor Vrij Nederland onder Joop van Tijn en hoe hij verkeerde in kringen met Adriaan van Dis en Ischa Meijer. Hij stamde uit een tijd waarin journalisten nog erudiet waren. Hij las Russische en Franse literatuur zoals Rue des Boutiques Obscures van Nobelprijswinnaar Patrick Modiano. In het Frans natuurlijk.

Als ik hem zag, zat hij altijd te lezen: aan de waterkant bij het kanaal langs IJburg of in de zon op het terras bij zijn vriendin Barbara Weenink. Zijn grote liefde sinds 3,5 jaar. Samen reisden ze naar Berlijn, Rome, Rusland en Frankrijk waarvan ze niet zelden terugkwamen met een gezamenlijke reisreportage of een half afgemaakt boek. Of een idee voor een mooi verhaal of een documentaire. Zowel persoonlijk als professioneel vulden Bas en Barbara elkaar perfect aan. Zij maakte foto’s bij zijn artikelen, hij sneed de groenten als zij kookte voor haar cateringbedrijf. Op Facebook gaf hij hoog op over haar culinaire kwaliteiten.

Bas werd geboren in Breda waar hij ook opgroeide. Als scholier drumde hij in verschillende bands, en later in Amsterdam was hij lid van drie bands. Tijdens zijn studie Geschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam begon hij bij te verdienen in boekenzaken; in de jaren ‘80 werkte hij bij boekhandel Atheneum - de werkplek waar hij het gelukkigst was. Hij hield van de geur van boeken, om ze uit de dozen te pakken en om er over te praten met klanten. Als Bas in de nabijheid van boeken was, was hij gelukkig.

Bas heeft als freelance journalist gewerkt voor Vrij Nederland, HP/De Tijd en Nieuwe Revu. Hij maakte het liefst diepte-interviews met mensen die hij bewonderde. De hoogtepunten in zijn carrière zijn interviews voor Vrij Nederland in de jaren 90 met schrijver en journalist Hunter S. Thompson en fotografe Martha Gellhorn, de vrouw van Ernest Hemingway. Hij schreef samen met Jurrien Dekker boeken over het migrantenvraagstuk: ‘Dit is mijn huis’ (1997) en ‘De tafel van Spruit’ (2001).

Vanaf 1999 was Bas redacteur en researcher van verschillende televisieprogramma’s. Hij zat in de redacties van onder andere Het Zwarte Schaap, De leugen regeert en Het Lagerhuis. Dankzij Bas traden controversiële gasten, zoals De Zwarte Weduwe (de vrouw van SS’er Rost van Tonningen) in de uitzendingen op, wat de programma’s veel succes opleverde.

De laatste jaren ging het steeds slechter met Bas’ journalistieke carrière. Steeds groter werd het verschil tussen de gedegen journalist die altijd de diepte opzocht en de tijdschriftredacties die juist – in de strijd om de aandacht van de lezer - aan de oppervlakte wilden blijven als het om onderwerpen voor verhalen ging. Dat er ook geen geld meer was voor diepgravende journalistieke producties was iets wat Bas moeilijk kon aanvaarden. Hij voelde zich onbegrepen en zag het als een onrecht dat een journalist met zijn kwaliteiten aan de kant werd geschoven. Dat was ook zo.

 

Tip de redactie

Logo Publeaks Wil je Villamedia tippen, maar is dat te gevoelig voor een gewone mail? Villamedia is aangesloten bij Publeaks, het platform waarmee je veilig en volledig anoniem materiaal met de redactie kunt delen: publeaks.nl/villamedia

Praat mee

Colofon

Villamedia is een uitgave van Villamedia Uitgeverij BV

Uitgever

Dolf Rogmans

Postadres

Villamedia Uitgeverij BV
Postbus 75997
1070 AZ Amsterdam

Bezoekadres

Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Factuurgegevens

Villamedia Uitgeverij BV
Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Contact

redactie@villamedia.nl

Redactie (tips?)

Chris Helt, hoofdredacteur

Marjolein Slats, adjunct-hoofdredacteur

Linda Nab, redacteur

Lars Pasveer, redacteur

Trudy Brandenburg-Van de Ven, redacteur

Rutger de Quay, redacteur

Nick Kivits, redacteur

Sales

Sofia van Wijk

Emiel Smit

Teddy van der Laan

Webbeheer

Marc Willemsen

Vacatures & advertenties

vacatures@villamedia.nl

Bereik

Villamedia trekt maandelijks gemiddeld 120.000 unieke bezoekers. De bezoekers genereren momenteel zo’n 800.000 pageviews.

Rechten

Villamedia heeft zich ingespannen om alle rechthebbenden van beelden en teksten te achterhalen. Meen je rechten te kunnen doen gelden, dan kun je je bij ons melden.