Woord van het jaar ‘klimaatklever’ dook voor het eerst op in het Noordhollands Dagblad

Een ‘klimaatklever’ is volgens de definitie van het woordenboek een ‘activist die zich aan een object van symbolische waarde vastplakt om de aandacht van het publiek te vestigen op de klimaatproblematiek’. Het woord dook op nadat klimaatactivisten zich hadden vastgelijmd aan het schilderij ‘Het meisje met de parel’ van Johannes Vermeer in het Haagse Mauritshuis.

‘De Telegraaf vermeldde op 27 oktober als eerste de term ’klimaatplakker’. Het Noordhollands Dagblad noteerde als eerste, twee dagen daarna, ’klimaatklever’. Door de alliteratie nét even beter’, zegt Ton den Boon, hoofdredacteur van de Van Dale tegen de krant. Al zong de term al rond op verschillende sociale media voor publicatie in de krant.

Ype Minkema, verslaggever van het Noordhollands Dagblad, gebruikte de term in een onderschrift voor zijn column, die op 29 oktober in de krant gepubliceerd werd. Ziet hij zichzelf als founding father van de term? ‘Werkelijk geen idee. Ik gebruikte het in een column en bij een cartoon waarop protesterende woonwagenbewoners zich aan het stadhuis vastkleefden. Ik ben liefhebber van het spelen met taal en alliteratie en het paste goed bij dit verhaal. Ik kan nu niet meer vaststellen of ik het woord toen al eerder had gehoord of niet. Mijn column had ik toen wel al eerder klaar. Ik ervaar het nu ook niet als glorieus moment. Want waar hebben we het over, er worden bij ons op de redactie wel mooiere woorden bedacht dan klimaatklever. Hoewel dat ook wel goed en actueel bekt’

Hoofdredacteur Den Boon vindt het overigens geen verrassing dat ‘klimaatklever’ het uiteindelijk schopte tot woord van het jaar, omdat simpelweg de ‘klimaatproblematiek ons al zo lang bezighoudt’. Het woord trok zo’n 25 procent van de bijna 15.000 stemmen. Zevenvinker eindigde op plek twee en energietoerisme op plek drie. Andere woorden die in aanmerking kwamen waren spijtgezin, emojibaby, bofbelasting, boektokken, needlespiking, prijzenpijn en stopbonus.