Van het Binnenhof naar de klassieke verslaggeverij
De straat op en de wijk in. Daar heeft NRC-journalist Thijs Niemantsverdriet behoefte aan. En dus laat de politiek redacteur begin juni na meer dan tien jaar het Haagse Binnenhof achter zich, om voor zijn krant aan de slag te gaan als 'correspondent Amsterdam'. “Ik heb een fantastische tijd gehad in deze biotoop, maar het is ook gezond om zo nu en dan iets anders te gaan doen. Even niet praten met spindoctors en politici.”
‘Stopera-verslaggever’ wordt hij niet, benadrukt Niemantsverdriet. Hij gaat niet naar Amsterdam – zijn eigen thuisstad – om zich alleen maar met de stadspolitiek te bemoeien. “Ik ga over alles schrijven, van sport en cultuur tot misdaad. En vooruit, ook over politiek, want dat hoort er ook bij als stadscorrespondent. Maar mijn werk zal voor het eerst in tien jaar over meer dan alleen politiek gaan. Het is verslaggeverij in de klassieke zin van het woord.”
Niemantsverdriet heeft duidelijk zin in zijn overstap. Logisch ook, want er staat de komende tijd nogal wat te gebeuren in de hoofdstad. “We beginnen met een nieuwe burgemeester, en in juli gaat de Noordzuidlijn eindelijk open. En dan is er nog de kwestie van de drukte in de stad, die nu heel erg speelt. Door het toerisme dreigt Amsterdam uit zijn voegen te barsten en zijn de huizenprijzen idioot hoog. Allemaal mooie onderwerpen.”
Afkicken
Een beetje afkicken moet hij straks wel van de landelijke politiek, denkt Niemantsverdriet. “Als er straks iets groots gebeurt in de Haagse politiek en ik ben er niet bij, dan is dat wel even slikken”, vertelt hij terwijl hij over een winderig Binnenhof loopt (“Het waait hier altijd.”). “Als Haags verslaggever bepaal je mede het debat. Dat ga ik wel missen. Het zijn voor mij wel tien tropenjaren geweest.”
Wat Niemantsverdriet niet gaat missen is de onvoorspelbaarheid die bij het werk hoort. Wie verslag doet van de landelijke politiek moet volgens hem altijd bereid zijn om zijn hele agenda leeg te vegen als er plots een grote gebeurtenis als een crisis plaatsvindt. “Natuurlijk, de journalistiek blijft altijd een onvoorspelbaar beroep. Maar ik ga het wel fijn vinden om meer grip om mijn werkzame leven te hebben. Met kleine kinderen thuis is dat geen overbodige luxe.”
Praat mee