“Ik wil China dichterbij halen’’

Heb je er zin in?
‘Ja, zeker! Ik ben gehecht aan China, vooral aan Peking. Daar wonen mijn meeste vrienden. Maar ik ga Nederland wel missen. Hier kan ik alles op m’n gemak doen. Hier val ik niet op, daar wel. In China ben ik een verschijning.’

Hoe ben je ooit in China terechtgekomen?
‘Ik heb Chinees gestudeerd in Leiden. In 1998 ben ik naar China gegaan om te werken op een handelskantoor. Dat was een baan voor drie jaar en eigenlijk wilde ik langer in China blijven. Ik hoorde dat een correspondent van NRC terugging naar Nederland. Toen heb ik bij de krant gesolliciteerd en zij hebben mij een mooie kans gegeven om de journalistiek in te gaan. Het was wel een risico voor hun. Ik denk dat ze graag iemand wilde die Chinees spreekt en die iets weet van de economie in China. In 2008 keerde ik terug naar Nederland en schoof aan bij de economieredactie van de NOS. Ook was ik verbonden aan Clingendael en werkte ik als docent aan de Master Journalistiek in Groningen.’

Waar komt de interesse in China vandaan?
‘Na mijn middelbare school ben ik door Japan gereisd. Het is zo’n andere wereld. Ik ben uiteindelijk Chinees met Japans als bijvak gaan studeren, omdat ik daarvoor een beurs kreeg. China was destijds nog er gesloten. Ik vond het heel fascinerend. Voor mij de meest exotische plek op aarde. Een ander politiek systeem, andere mensen, andere geschiedenis en het ligt aan de andere kant van de wereld. Hun perspectief is heel anders. Het voordeel van de taal spreken is, dat je echt toegang krijgt tot de mensen.’

Hoe is het om te werken in China?
‘Het zal vast anders zijn dan tien jaar geleden. Toen kon ik makkelijk normale mensen spreken. Door China reizen ging vrijwel zonder problemen. Maar ik kreeg weinig toegang tot de Chinese overheid. Er is een verschil tussen de behandeling van Chinese en buitenlandse journalisten. Chinese journalisten hebben meer te maken met censuur. Voor buitenlandse journalisten geldt dat er vooraf geen eisen zijn, maar achteraf worden de stukken wel gelezen. Buitenlandse journalisten worden vooral beperkt in de toegang tot bronnen. Je krijgt lang niet iedereen te spreken en je kunt niet alle plekken in China ongestoord bezoeken.’

Zijn er onderwerpen waar je dieper in wilt duiken?
‘Mijn verhalen zullen voor een groot deel gaan over wat daar gebeurt en wat dat betekent voor ons in Europa. Bijvoorbeeld; wat heeft een handelsoorlog tussen Amerika en China voor effect op onze relatie met China? Daarnaast hoop ik nog steeds de kans te krijgen om lezers te laten zien hoe het dagelijkse leven voor Chinezen eruit ziet. Ik wil China graag dichterbij halen.  Als je het belang van China en dat van Amerika bekijkt voor ons in Europa, dan zijn beide landen nu bijna even invloedrijk. Maar onze kennis van China loopt ver achter op die van Amerika. Het is belangrijk dat we meer van China weten omdat we daar steeds mee te maken hebben.’