Tegel voor groentje met sales-ervaring
Hij had een baan als consultant en een leaseauto voor de deur. Maar Ashwant Nandram (28) wilde proeven aan de journalistiek en vroeg om een stage bij de Volkskrant. Een jaar later wint hij een Tegel in de categorie Pioniers. De jury kon zich bijna niet voorstellen dat zijn ingezonden verhalen komen van een groentje in de journalistiek.
‘Ik heb de online bekendmaking net teruggekeken’, vertelt Ashwant Nandram een dag na de uitreiking van de journalistieke prijzen. Nu wil hij wel iets rechtzetten. ‘Ik ben met veel bombarie gelanceerd als een snelle salesboy die de journalistiek in kwam. Dat is bij nader inzien niet het volledige verhaal. Als kind was ik al nieuwsgierig en als tiener schreef ik voor het schoolkrantje. De sales was een dwaalspoor.’
In de sales leer je je schroom snel aan de kant te schuiven.
Hij moet toegeven: die baan bij detacheringsbureau Brunel was geen onaangename start van zijn carrière. ‘Vanaf de eerste dag een leaseauto rijden is aantrekkelijk voor een jonge vent.’ Hij leerde er de telefoon op te pakken en brutaal te zijn. ‘In de sales leer je je schroom snel aan de kant te schuiven.’
Dat deed hij ook toen hij Volkskrantverslaggever Kustaw Bessems mailde. Zijn naam was Nandram opgevallen toen hij in de metro naar school gratis dagblad De Pers (opgeheven in 2012) las. Bessems adviseerde hem stage te komen lopen. ‘Ik ben blij dat ik die kans kreeg en het experiment goed is uitgepakt. Ik heb nu een Tegel en een contract bij de krant.’
Nandrams moeder komt uit Oeganda en zijn vader uit Suriname. Zelf is hij geboren in Nederland. Dankzij die achtergrond heeft hij een fascinatie voor botsingen tussen culturen. Bijvoorbeeld in het geval van de Amsterdamse nachtclub De School die het mikpunt werd in het anti-racismedebat. Ook schreef hij een portret over een Hindoestaanse huwelijks-koppelaarster.
Het zijn verhalen die hij vanwege zijn achtergrond gemakkelijker maakt. Toch heeft dat ook lastige kanten. ‘Ik merk dat er een loyaliteit wordt verwacht als ik mensen van kleur interview. Ze denken: jij hoort bij ons, je snapt wel wat je wel of niet moet publiceren. Dat vind ik ongemakkelijk. Ik wil autonoom zijn. In het verhaal over de koppelaarster heb ik daarom toch haar conservatieve ideeën over interraciale relaties beschreven. Ik ben dat aan mezelf - en aan de lezer - verplicht.’
Praat mee