Raounak Khaddari over haar eerste boek: ‘Ik hoop dat mijn boek betere vrienden van ons maakt’

Vrienden komen en gaan en als vriendschappen een werkwoord zou zijn, dan kan ik zeggen dat ‘vriendschappen’ bij mij lang vanzelf ging. Nog nooit stond ik stil bij deze relatievorm tot ik voor het eerst een vriendschap expliciet uitmaakte met twee vrienden.

Het gebeurde in een groepsgesprek via WhatsApp. ‘De druk van deze vriendschap wil ik niet. Heel veel liefs. Ik ga morgen uit deze groeps-chat, dus dan kunnen jullie nog reageren mochten jullie daar behoefte aan hebben.’ We appten of belden nooit meer.  Ik wist helemaal niet dat je behalve een relatie ook een vriendschap zo expliciet kon beëindigen. En hoewel de vriendschap over was, bleef het gevoel erover knagen. Waarom had ik verdriet van deze uitgemaakte vriendschap? Hoe moet je eigenlijk een goede vriend zijn en wat is de waarde van vriendschap in onze levens?

Vriendschap is een te groot onderwerp om in een krantenartikel te vatten, ontdekte ik toen ik startte met mijn onderzoek. Deze vorm van liefde is in de geschiedenis van de filosofie immers door de grote denkers, zoals Aristoteles, bovenaan de hiërarchie der liefde geplaatst. En niet zomaar. Ik had jaren eerder al eens gepraat met Maarten Boers, een literair agent, maar nog nooit kreeg ik zin in het schrijven van een boek, tot bij dit onderwerp. ‘Er moet een boek komen over vriendschap en ik ga dat schrijven’, spraken we af.

Ik sprak met filosofen, wetenschappers, vrienden, mensen zonder vrienden en dook in onderzoeken over sociale verhoudingen, relaties, eenzaamheid en kwetsbaarheid. Het was een leerzaam onderzoeksproces en het schrijven dwong me mijn gevoelens op papier te zetten. In het boek ben ik goudeerlijk over mijn eigen handelen. Dat was de enige regel die ik had gemaakt met mezelf voor het schrijven: ik moet helemaal naakt gaan om vriendschapsgevoelens en worstelingen toegankelijker te maken. Of zoals Ernest Hemmingway zei: ‘Write hard and clear about what hurts’. 

Ik kan namelijk niet anders concluderen dan dat veel mensen in stilte worstelen met hun vriendschappen, omdat het niet sympathiek is om een vriendschap uit te maken en het berekend kan overkomen. Uiteindelijk hebben we allemaal maar 24 uur per dag. We kunnen deze uren besteden aan de mensen van wie we écht houden, van wie we energie krijgen en in wie we willen investeren. Of we geven deze uren uit aan relaties die ons energie kosten en in sommige gevallen zelfs ongelukkiger maken.

Ik hoop dat mijn boek ‘Even goede vrienden’ betere vrienden van ons maakt en ons leert vriendschappen te herzien én bewuster te waarderen. En om eerlijk te zijn: ik wil natuurlijk ook dat het ‘gewoon’ een goed boek is waar lezer van genieten.