‘Opinieredacties moeten beter overleggen met vakredacties’

Jan Paul van Soest pleit voor gedegener bronnenonderzoek. Dat is een goede zaak. Wellicht kan de heer Van Soest zelf beginnen. Hij zegt “[Tol]  heeft verstand van economie, maar niet van het klimaat.” Het is waar dat ik op dit moment werkzaam ben als hoogleraar economie. Voorheen was ik werkzaam als hoogleraar aardwetenschappen. Ik werk al jaren op de grens van klimaat en economie, heb in economische tijdschriften gepubliceerd maar ook in klimatologische. Google Scholar plaatst mij bij de 30 meest geciteerde klimaatonderzoekers ter wereld, en ik ben al meer dan 20 jaar actief bij het Intergovernmental Panel on Climate Change. In het gewraakte interview met het AD heb ik me over de gevolgen van klimaatverandering uitgelaten, en over klimaatbeleid. Beide passen ruimschoots binnen mijn expertise.

Wat is de agenda van de heer van Soest dat hij actief pleit voor het uitsluiten van andersdenkenden van een maatschappelijk debat? Ik vind het bijzonder dat hij hier zoveel energie aan besteedt. Wat is de reden hiervoor?
Van Soest gaat volledig voorbij aan het feit dat er wetenschap ten grondslag ligt aan de twijfel over het klimaatbeleid. Dit afdoen met een verwijzing naar wetenschapsconsensus is een zwaktebod, want tegenstrijdig met diezelfde wetenschap. Van Soest zou het demarcatiecriterium moeten hanteren voor het scheiden van zin en onzin. Voor mij is onduidelijk waarom hij op een andere manier oordeelt.
Ik vind het zeer kwalijk dat de heer van Soest er de facto voor pleit dat iedereen voetstoots op overheidsinstanties moeten vertrouwen, voor interpretatie van wetenschap die dezelfde overheid gebruikt voor beleidsvorm. Ik vind juist dat journalisten die hierin kritisch zijn, juist een heldenverering verdienen en geen schandpaal.

Daar heeft hij een punt dat opinieredacties eens wat vaker te rade zouden moeten gaan bij vakredacties, ware het niet dat het leeuwendeel daarvan ook die slaapverwekkende consensus aanhangt. De manier waarop hij de wereld op zijn kop zet, daar kan ik wel om lachen.
Door scepsis een connotatie van slechtheid te geven zet van Soest onze hele beroepsgroep aan de kant want sceptisch zijn is ons vak, toch? Vroeger heette dat: Wederhoor. Kritisch doorvragen, Fact checking. Had de auteur van dit stuk ook eens moeten doen: Knul, vraag hem nou eens uit welk peer reviewed wetenschappelijke blad hij dit beroemde ‘96%’ heeft, dan vallen de schellen je van de ogen. Journalistiek is toch echt iets meer dan zo’n zelfbenoemde nepgoeroe die over aandacht toch al niet te klagen heeft, kritiekloos te laten leeglopen. Wat een gotspe dat je niet mag twijfelen, de basisattitude van ons heilige vak, journalistiek. Nee, het is allemaal niet gemakkelijk zwart-wit. Checken jongens, checken en nog eens checken.