Ooggetuige Zaventem hekelt gedrag journalisten

Iedereen wilde hem spreken.  In de twee uur die volgen wordt de situatie “onhoudbaar”, schrijft hij. In een uur tijd ontvangt hij naar eigen zeggen 10.000 notificaties op zijn telefoon: de gemiste oproepen, berichtjes en mailtjes stromen binnen. “Ik kom er achter dat ‘mensen’ klanten hebben gebeld om achter mijn mobiele nummer te komen. In hun zoektocht hebben ze collega’s en vrienden geterroriseerd.”

Als hij screenshots online plaatst van een video die hij maakte vlak nadat de bommen waren afgegaan gaat het pas echt los. “Hoewel de meerderheid van de journalisten zich professioneel gedroegen, zaten er ook een paar tussen die geïrriteerd waren omdat ik niet snel genoeg reageerde ‘ondanks hun herhaalde verzoeken’.”

Hij zet zijn mobiele telefoon uit en gaat naar huis. Als Crunelle daar aankomt, blijkt het geheugen van zijn antwoordapparaat vol. De video met beelden van vlak na de aanslag verkoopt hij voor 1.500 dollar aan CNN. Het geld gaat naar de slachtoffers van de aanslag.

Aan het einde van de middag vraagt hij via Twitter alle journalisten te stoppen met vragen om interviews en beeldmateriaal. “Mijn hoofd is helemaal leeg en ik realiseer me ineens dat ik sinds de vorige dag nog niets heb gegeten en dat ik, behalve een koffie om 06.00 uur vanmorgen, ook niets heb gedronken.”

Maar ook dan is het nog niet voorbij. Journalisten blijven hem bestoken, schrijft Crunelle. Een Iers bedrijf wil de video die hij al aan CNN heeft verkocht voor 1.500 dollar ook hebben. Een opgefokte man belt om te zeggen dat hij vast nog onder de overeenkomst uit kan komen en dat er veel meer te verdienen valt aan de halve minuut film. “Ik vertel hem duidelijk dat ik hiervan moet kotsen”, schrijft Crunelle. “Ik vraag hem om me met rust te laten.” Dat doet de man niet: hij blijft mailen om te checken of Crunelle zich nog bedenkt.

Rond middernacht komt er een einde aan zijn dag. “Ik zet mijn telefoon weer uit en probeer de slaap te vatten.” De volgende ochtend begint alles opnieuw: “al zijn de verzoeken dit keer kalmer en wat menselijker geformuleerd.” Meer bij de NOS