Nieuwe Haïtiaanse pickup line
WEBLOG Verslaggever Hans Jaap Melissen (Wereldomroep/NOS) is in Haïti en houdt voor Villamedia een weblog bij. De voorruit is van wapperend plastic, de achterruit van karton, maar de auto rijdt. En nu er steeds vaker regen valt is het een prettiger vervoermiddel dan de motor die ik steeds gebruik. Samen met tolk Joleil hobbel ik door Port-au-Prince, dat nog steeds een onvoorstelbaar decor vormt.
Toch is het straatbeeld verder niet veranderd: vrouwen passeren met manden met broden op hun hoofd. Straatverkopers proberen een paar dollar per dag binnen te halen. Wel speelt sommige koopwaar in op de veranderde markt: een man heeft een bos bezems op zijn hoofd.
Chauffeur Paul komt door mij op plekken die hij nog niet eerder heeft gezien na 12 januari. Vol ongeloof kijkt hij om zich heen. “Mijn land is kapot. Oh en kijk hier.” We passeren de gevangenis waar na de beving alle gevangenen de benen hebben genomen. Dan ziet Paul drie vrouwen staan. Hij stopt en roept iets in het Creools.
Twee van hen lachen. De andere kijkt ontzet. Joleil legt lachend uit: “Paul riep: ik dacht dat alle mooie meisjes bij de aardbeving om het leven waren gekomen, maar nu zie ik er toch nog drie.” Paul vindt het prachtig dat ook ik erg moet lachen om deze nieuwe Haïtiaanse pickup line.
Maar er is meer in petto in deze wagen. We komen langs het presidentieel paleis, in elkaar gezakt, ten onder aan zijn eigen gewicht. Ik bel met de redactie. Of er veel haast is met een Haïti-verhaal vandaag. “Oh welnee, het kabinet zou kunnen vallen, dus dan weet je wel hoe de uitzending wordt gevuld.” Ik probeer het mijn autogenoten duidelijk te maken. “De Nederlandse regering heeft een probleem, met Afghanistan, en het kabinet zou kunnen vallen.” Dan hoor ik: “Ik vind alles best, als het maar niet deze kant op valt…”
Ik schaam mij diep voor het harde gelach dat, dwars door het plastic en het karton, de auto uit schalt.
Lees Ook:
Deel 2: Journalistieke rust in Haïti
Deel 1: De A2 naar Haïti
Praat mee