Newseum
.(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit e-mail adres te bekijken) is hoofdredacteur van De Morgen
Sinds enkele weken kleven er twee magneetjes op mijn laptop. Het ene zegt : ‘Journalism is the first rough draft of history’, op het andere staat ‘Will write for food’. Ik kocht ze voor een paar dollars in het leuke winkeltje van het Newseum, bij mijn weten het eerste en enige museum dat aan de geschiedenis van de pers gewijd is. De Amerikaanse pers dan, want het staat in Washington, en is net een jaar open. Alhoewel, er ligt ook een exemplaar van de ‘Nieuwe Tijdinge’, de eerste krant die in de Nederlanden werd gedrukt, zo rond 1600. En de originele covers van zowat alle historische kranten ooit: van de historische ‘J’accuse’ van Emile Zola, geschreven naar aanleiding van de Dreyfus-affaire, tot de kranten die de beurscrash van 1929, de dood van Marilyn Monroe, de maanlanding, het einde van de oorlog in Vietnam en honderden andere nieuwsfeiten aankondigden.
is hoofdredacteur van De Morgen Sinds enkele weken kleven er twee magneetjes op mijn laptop. Het ene zegt : ‘Journalism is the first rough draft of history’, op het andere staat ‘Will write for food’. Ik kocht ze voor een paar dollars in het leuke winkeltje van…"}Sinds enkele weken kleven er twee magneetjes op mijn laptop. Het ene zegt : ‘Journalism is the first rough draft of history’, op het andere staat ‘Will write for food’. Ik kocht ze voor een paar dollars in het leuke winkeltje van het Newseum, bij mijn weten het eerste en enige museum dat aan de geschiedenis van de pers gewijd is. De Amerikaanse pers dan, want het staat in Washington, en is net een jaar open. Alhoewel, er ligt ook een exemplaar van de ‘Nieuwe Tijdinge’, de eerste krant die in de Nederlanden werd gedrukt, zo rond 1600. En de originele covers van zowat alle historische kranten ooit: van de historische ‘J’accuse’ van Emile Zola, geschreven naar aanleiding van de Dreyfus-affaire, tot de kranten die de beurscrash van 1929, de dood van Marilyn Monroe, de maanlanding, het einde van de oorlog in Vietnam en honderden andere nieuwsfeiten aankondigden.
Een schitterende tentoonstelling, opgebouwd rond de televisie¬mast die men op ground Zero heeft kunnen recupereren, toont de wereldwijde media-aandacht voor 9/11, met onder meer een documentaire waarin journalisten die die dag ter plaatse waren, hun verhaal vertellen, met beelden die ik nooit eerder zag.
Honderden schoolkinderen schuiven aan om een stand-up voor de camera te doen, met naar keuze als achtergrond het Witte Huis, de skyline van New York of het Yankee-stadium, en ze krijgen hun eerste optreden als journalist op een DVD’tje mee naar huis. In een ander zaaltje mogen ze zich het hoofd breken over echte deontologische vragen en problemen. En zo gaat het maar door, zeven verdiepingen lang.
Waarom verveel ik u met deze vakantieherinnering? Omdat ook wij de neiging hebben de krant van gisteren enkel nog geschikt te vinden om aardappelschillen in te verpakken, de uitzending van gisteren weg te stoppen in het archief. Alle mediabedrijven van Vlaanderen hebben, diep weggestopt in de kelders, wel historische pareltjes liggen, waar we met z’n allen helemaal niets mee doen. Wat weerhoudt onze uitgevers en mediabazen om dat allemaal bij elkaar te brengen in een boven¬dien ook nog leuk en interactief museum?
We jammeren en klagen over de ontlezing bij de jeugd. Daar viel bij die honderden schoolkinderen die in Washington in het Newseum liepen, getooid met een petje met de tekst ‘Trust me, I’m a reporter’, niets van te merken.
Praat mee