Na de krant rest alleen nog de fles

Wielerjournalist Jean Nelissen (1936-2010) doet in 1989 de redactie van De Limburger splijten. De hoofdredacteuren Frans Wijnands en Nico Bergkamp eisen dat Nelissen stopt met schnabbelen, onder andere als wielercommentator voor de NOS. Nelissen, bijna een kwart eeuw in dienst bij de krant, buit het sluimerende verzet tegen de hoofdredactie uit met een motie van wantrouwen. Exit Wijnands en Bergkamp.
Zijn eigen val volgt vijf jaar later. Nelissen, al jarenlang alcoholist, komt steeds meer alleen te staan. Collega’s op de sportredactie zijn het zat dat hij hun primeurs pikt en dat ze slaafje voor hem moeten spelen. De chef sport claimt dagelijks de opening van de ‘sportgazet’, totdat hij het moet afleggen tegen talentvolle collega’s. Nelissen – die er een verzekeringskantoor op na houdt, symposia leidt, zijn stem leent aan reclames en klust voor andere media – vertrekt als hij de aangeboden functie van algemeen verslaggever weigert.
Kort daarna volgt zijn val als tv-commentator van de Tour de France. De gewoontedrinker is verworden tot een probleemdrinker. Op de achtergrond mag Nelissen nog lange tijd meedoen. Tot 2007, dan verdwijnt hij definitief van het scherm. Drie jaar later overlijdt hij, berooid en alleen, op 74-jarige leeftijd.
‘Jean, het opzienbarende leven van De Neel’, zoals de uitstekende biografie van Volkskrant-journalist Bart Jungmann heet, weeft de geschiedenis van de Limburgse kranten door het tragische levensverhaal, tot en met de overname door Concentra vorig jaar. Het is een onderhoudend boek, mede dankzij de vele grappige en pijnlijke anekdotes.
Als Mulo-leerling verklaart Nelissen dat de wereld van hem zal horen. Hij houdt woord. Jungmann neemt zijn petje af voor zijn leermeester. Nelissen is het gezicht van het wielrennen in Nederland. Een icoon. In zijn eentje maakt hij De Limburger in Maastricht groter dan concurrent het Limburgs Dagblad in Heerlen, zo heet het. Primeurlepelaar eerste klas.
Maar hij zuigt ook verhalen uit zijn duim. Pocht over een interview met Jackie Kennedy dat nooit plaatsvond. Over doping schrijft hij jarenlang niet uit angst voor represailles, al was hij wel de eerste journalist die er een vlammende reportage over maakte. Ook dat schrijft Jungmann allemaal op.
Zijn ongelooflijke gedrevenheid verhulde de leegheid van zijn bestaan. Na het wielrennen rest alleen nog de fles. ‘Een verschrikkelijk eenzaam man’, zegt een van de vrouwen in zijn leven. Welke geesten De Neel moest bezweren, daar komt de lezer niet achter.
Wie was Jean Nelissen?, luidt de titel van het laatste hoofdstuk. Interviews uit archieven maken de auteur niks wijzer. Jungmann brengt een aantal vertrouwelingen van Nelissen samen in een ultieme poging antwoord te krijgen op zijn vraag. Tevergeefs.
Bart Jungmann: Jean, het opzienbarende leven van De Neel. De Muur, ISBN 9789462310162, € 19,95.
Praat mee