— maandag 8 december 2014, 10:12 | 0 reacties, praat mee

Minder glorie, meer verdieping

De een zet zijn schouders onder een droomproject, de ander wilde de politiek in en de derde de journalistiek uit. Drie vakverlaters over hun keus voor ander werk. Waarom vertrokken ze, wat missen ze en wat nemen ze mee? ’Het tegendenken is mijn meerwaarde.’ Laatste wijziging: 27 februari 2015, 12:45

Wat dreef je uit de journalistiek?
Marius Dussel: ‘Ik werkte met veel plezier als regio­verslaggever bij de Leeuwarder Courant, maar er kwam iets op mijn pad dat me nog meer te pakken kreeg. Afrika-gek was ik al heel lang. Met mijn zoons had ik een reisbureau in Gambia. Daar zag ik het land verslaafd raken aan hulp van goedbedoelende westerse toeristen. Zo wou ik het niet aanpakken. Een Mauritaniër die al veertig jaar in Nederland woont en de mentaliteit in beide landen kent, werd onze schakel. Samen met Wage­ningse landbouwexperts hebben we een landbouwproject in de stad Rosso opgezet. Met het geld van mijn vertrekregeling bij de krant hebben we 80 hectare grond gekocht. Daar gaan Mauritaanse boeren volgend jaar aardappelen telen in plaats van rijst. Voor de lokale markt, maar hopelijk ook voor de Friese super. Als de EU de importregels tenminste versoepelt.’

Rémi van der Elzen: ‘Ik ben op mijn 36ste hardcore gestopt. Op weg naar mijn talkshow “Alleen op de wereld” voor RTL5 stuitte ik op een wegversperring in Amsterdam. Die was aangebracht voor mijn programma; een mannetje of dertig sjouwden er met kabels en apparatuur. Die wegversperring was een eye-opener, ik liet mijn manager de volgende dag weten dat ik ophield. Ik was het zat: het moeten scoren voor RTL5, met mijn kop op de cover van Story staan, op straat aangesproken worden, zelfs een stalker achter me aan. Alles bij elkaar werd het me teveel. De beslissing kostte me veel geld, maar ik wou een andere kant op. Ik koos voor een studie filosofie en een coaching-opleiding. Aanvankelijk zat het me in de weg dat ik Bekende Nederlander was. Mensen wilden van alles met me, maar ze zagen me niet als coach of trainer.’

Simone van Geest: ‘Als politiek redacteur had ik een geweldige tijd bij Netwerk en Buitenhof, maar na drie tijdelijke contracten moest ik het pand verlaten met een baby in mijn buik. Ik wilde toen een baan met normale arbeidsvoorwaarden. Net als veel collega’s ben ik eerst persvoorlichter geworden, een ingewikkelde beslissing. Ik was bang dat ik nooit meer journalist kon worden. Maar het werk in Hilversum was te onzeker. Ik zette er alles voor opzij, terwijl ik niet eens wist of mijn programma bleef bestaan. Sinds 2012 ben ik politiek assistent van minister Ploumen van Buitenlandse handel en Ontwikkelings­samenwerking. Die keus komt voort uit mijn fascinatie voor de politiek. Ik keek eerst door het keukenraam, maar nu zit ik binnen, om oud-Telegraaf-collega Kees Lunshof aan te halen. Ik probeer de minister zo goed mogelijk te adviseren over de politieke beslissingen die zij moet nemen. Ze heeft mij van buiten het departement mee­genomen om haar dagelijks bij te staan.’

Wat heb je aan je journalistieke ervaring?
Van Geest: ‘Oud-collega Jan Driessen vroeg altijd: “Waar zit het korstje?” Een beetje vieze uitdrukking, maar als iedereen zegt dat iets wel goed komt, leer je je als journalist af te vragen: is dat wel zo? Het tegendenken is mijn meerwaarde. Maar ook moeilijke dossiers begrijpelijk maken. Dat deden we al bij Netwerk toen er een fax binnenkwam van Fred Spijkers (klokkenluider bij Defensie, red.). Andere journalisten deden er niets mee, omdat zijn verhaal zo ingewikkeld was. Door hem vaak te bezoeken en grondige research te doen, konden we een uitzending maken die veel heeft teweeggebracht. Aanvoelen waar het nieuws zit, is ook handig in de ­politiek.’

Dussel: ‘Als journalist kijk je anders naar de samenleving; je bent gewend te analyseren en te doorgronden. Ontwikkelingshulp is weerbarstige materie, maar ik lees veel, praat met mensen, onderzoek de mogelijkheden. De meeste hulpverleners verliezen zich in naïeve goedwillendheid, ik ben realistisch. Ik ga geen Sinterklaas spelen, de aardappelteelt moet een doe-het-zelfproject worden. Mijn journalistieke achtergrond helpt bij het maken van plannen en het reageren op tegenslagen. Onze Mauritaanse contactpersoon kreeg bijvoorbeeld hartproblemen en een Wageningse biotechnoloog is overleden. Het project is daardoor vertraagd, maar ik heb vorig jaar wel een Friese Millenniumrally, een toertocht met ongeprepareerde auto’s van Friesland naar tropisch Afrika, georganiseerd om geld in te zamelen.’

Van der Elzen: ‘De journalistiek is een branie vak, dat vond ik er altijd leuk aan. Ik was voor niets en niemand bang. Als coach schrik ik ook nergens voor terug. Of het nu iemand met veel status is die zijn zielenroerselen met mij wil delen of een zwaar traject met pittige issues. In de journalistiek ben je goed als je op de toer gaat van de Sven Kockelmannen: scherp en kritisch, maar na afloop ben je niet veel wijzer. Ik stel nog steeds vragen, maar het gaat me meer om de dialoog.

Dit nieuwe werk brengt me minder glorie, maar meer verdieping. Ik coach al zeven jaar de deelnemers aan “Boer zoekt vrouw”. Mannen die opeens in de belangstelling staan, leer ik vriendelijk en duidelijk hun grenzen aan te geven. Niet “Ga weg!” roepen, als mensen op ze afvliegen, maar: “Als u het goed vindt, ga ik verder.” En met de vrouwen die naar huis worden gestuurd, bespreek ik waarom ze daar zo ondersteboven van zijn. Bij vrouwen is afwijzing een belangrijk thema.

Ik ben best een confronterende coach. Met dat softe, begripvolle gebeuren heb ik niet veel. Bij mij moet je aan de bak. Een journalistieke vaardigheid is ook dat ik mensen snel kan scannen. De shortcut past nog steeds meer bij me dan langdradigheid.’

Heb je aan bijscholing gedaan?
Dussel: ‘Nee, ik geloof in praktische kennis. Ik ken het Sahelgebied goed en ik heb een behoorlijk netwerk. Ontwikkelingswerk is zo aan veranderingen onderhevig dat je er beter met een open mind naar kunt kijken dan dat je je vastbijt in theorie.’

Van der Elzen: ‘Mijn studie filosofie was een enorme overgang. Van tien boeken in één week ter voorbereiding op een televisieprogramma ging ik naar één alinea Wittgenstein op een avond. Al mijn stukken werden afgewezen: “Te journalistiek.” Een deuk in mijn ego. Bij de coaching-opleiding kwam ik mezelf ook tegen. Ik dacht dat ik goed kon luisteren, maar als journalist was ik vooral gericht op mooie quotes.’

Van Geest: ‘Ik heb alleen een workshop “Adviserend schrijven” gevolgd bij Bert Ruck. Heel leerzaam. Verder werk ik zo hard dat ik nauwelijks de tijd neem om uit te zoeken wat ik nodig heb. Dat zou ik wel moeten doen. Een cursus filosofie zou bijvoorbeeld nuttig kunnen zijn: logisch redeneren is ook belangrijk in de politiek.’

Wat mis je?
Van Geest: ‘Mijn oud-collega’s. Bij Netwerk maakte ik uitzendingen met een gedreven, talentvolle groep. De creativiteit spatte eraf.’

Van der Elzen: ‘Ik moest afkicken van het in de schijnwerpers staan. Mensen die opkeken als ik ergens binnenkwam. Altijd een tafeltje hebben in het restaurant. Die aandacht was niet goed voor me. Ik ben blij dat ik me in mijn rol als trainer of coach ook weer klein kan maken.’

Dussel: ‘Als ik de krant lees, denk ik wel eens: daar had ik ook wel bovenop willen duiken. Nieuwtjes uitwisselen bij de koffieautomaat mis ik ook weleens. Bij de krant was meer dynamiek, maar in dit werk zijn de contacten weer intensiever.’

Keer je ooit terug in de journalistiek?
Van Geest: ‘Ik hoop het wel. Als politiek ­commentator zou ik graag willen werken voor radio, televisie of internet. Dat ik van de PvdA kom, moet dan niet erg zijn. Frits Wester is ook teruggekomen in de journalistiek na een baan bij het CDA. Het kan dus wel.’

Dussel: ‘Terugkeren is onwaarschijnlijk, want de werkgelegenheid neemt alleen maar af en ik ben al 58 jaar oud. Ik organiseer ook vogelreizen om geld in te zamelen, dus ik heb het druk genoeg. Maar mijn hart ligt bij dit project.’

Van der Elzen: ‘Ik zou niet meer voor één vak willen kiezen. In mijn banen kan ik verschillende kanten van mezelf kwijt. De ene keer ben ik betrokken, serieus en stil, de andere keer sta ik als entertainer op het podium. Een paar maanden geleden heb ik een essay geschreven voor een NRC-bijlage over het “nieuwe wij-gevoel”. Daar geniet ik ook weer van. Het is niet meer zo van deze tijd om mensen in één beroep te duwen.’

Marius Dussel (1956) werkte 35 jaar als verslaggever bij de Leeuwarder Courant. Hij kwam toen al veel in Afrika, waar hij onder meer woestijnrally’s organiseert. In 2011 koos hij voor een vrijwillige vertrekregeling bij de krant. Sindsdien coördineert hij het Rosso Millenniumproject in Mauritanië, dat hij en zijn vrouw hebben opgezet met Wageningse wetenschappers en lokale boeren.

Simone van Geest (1969) kreeg begin jaren ’90 landelijke bekendheid als voorzitter van de ­Landelijke Studenten­vakbond. Ze studeerde toen maatschappijgeschiedenis. Als (politiek) ­redacteur werkte ze o.a. bij Netwerk (KRO) en Buitenhof. Ze stapte over naar persvoorlichting bij de PvdA en is sinds 2012 politiek assistent van minister ­Lilianne Ploumen van Buitenlandse handel en Ontwikkelingssamenwerking (PvdA).

Rémi van der Elzen (1960) werkte na haar studie aan de School voor de Journalistiek in Utrecht bij de VPRO en de Vara. Ze presenteerde o.a. de talkshows Teevee Studio (KRO) en Rémi praat laat (RTL5). In 2000 begon ze aan een studie filosofie en een coaching-opleiding. Ze treedt op als filosoof, doceert, geeft trainingen en heeft een coachings­praktijk.

Tip de redactie

Wil je Villamedia tippen, maar is dat te gevoelig voor een gewone mail? Villamedia is aangesloten bij Publeaks, het platform waarmee je veilig en volledig anoniem materiaal met de redactie kunt delen: publeaks.nl/villamedia

Praat mee

Colofon

Villamedia is een uitgave van Villamedia Uitgeverij BV

Uitgever

Dolf Rogmans

Postadres

Villamedia Uitgeverij BV
Postbus 75997
1070 AZ Amsterdam

Bezoekadres

Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Factuurgegevens

Villamedia Uitgeverij BV
Johannes Vermeerstraat 22
1071 DR Amsterdam

Contact

redactie@villamedia.nl

Redactie (tips?)

Chris Helt, hoofdredacteur

Marjolein Slats, coördinator magazine

Linda Nab, redacteur

Lars Pasveer, redacteur

Trudy Brandenburg-Van de Ven, redacteur

Rutger de Quay, redacteur

Nick Kivits, redacteur

Sales

Sofia van Wijk

Emiel Smit

Teddy van der Laan

Webbeheer

Marc Willemsen

Vacatures & advertenties

vacatures@villamedia.nl

Bereik

Villamedia trekt maandelijks gemiddeld 120.000 unieke bezoekers. De bezoekers genereren momenteel zo’n 800.000 pageviews.

Rechten

Villamedia heeft zich ingespannen om alle rechthebbenden van beelden en teksten te achterhalen. Meen je rechten te kunnen doen gelden, dan kun je je bij ons melden.