Mark Koster: ‘Bah, De Telegraaf wordt veel te redelijk’
Mark Koster laat zien wat zich achter de gordijnen van het journalistieke toneel afspeelt. Dit keer vraagt hij zich af wat er toch aan de hand is bij De Telegraaf, het ‘kritiekloze VVD-vod’ waar zijn vader zich vroeger zo verlekkerd aan kon ergeren.
Op zaterdagochtend vouwde mijn vader ostentatief De Telegraaf open. Niet plat op de keukentafel. Nee, midden in de woonkamer voor zijn gezicht, opdat iedereen kon zien dat hij hem las. ‘Zo, nu eens kijken wat de vijand vindt.’
Mijn vader, een Joop den Uyl-fan, was ook een liberale man die graag een beetje spotte met tandartsen die lid waren van de Lions, of andere Harry Mens-achtigen die wel geld hadden, maar geen manieren. Hij wilde ze leren kennen en bestudeerde ze als beetjes in een dierentuin.
De Telegraaf, die hij op zaterdag vaak kocht, was het venster op ‘de anderen’ voor hem.
Hij lachte ze toe, mijn lieve links-elitaire vader. Aan cancellen deed hij niet. Iemand afkeuren om zijn mening vond hij weerzinwekkender dan de mening zelf.
Ik moest aan mijn vader denken toen ik op zaterdag 3 februari de volgende zin las, in De Telegraaf. In een column van Nausicaa Marbe: ‘We hebben meer Den Uyl dan Rutte nodig in déze tijd. Hij investeerde in de verzorgingsstaat, omdat hij als bevlogen sociaaldemocraat niet kon aanzien dat welzijn en menselijke waardigheid vermorzeld zouden worden door marktwerking.’
Joop den Uyl die in De T. werd verkozen boven Mark Rutte, de posterboy van het dagblad?
Pardon?
De Telegraaf had eerder nog een likkerig interview afgedrukt met Rutte en zijn secondant Edith Schippers. Daarbij viel op dat de krant het duo clichématig liet leeglopen over hun zorgen over de ‘hardwerkende Nederlanders’, maar Schippers er niet mee confronteerde dat zij ‘hardwerkende Nederlanders’ bij het pensioenfonds van DSM in de kou had gezet om de bonus van de topman te kunnen betalen. Rutte mocht een Hans Wiegel herhaal-act opvoeren door Den Uyl als spookbeeld af te schilderen. ‘We moeten niet terug naar de dagen van Joop den Uyl’, waarschuwde de premier. De Polygoon-stem van Philip Bloemendal ontbrak nog net.
Het was vintage Telegraaf, de krant die mijn vader graag spelde op zaterdag: het kritiekloze VVD-vod waar hij zich verlekkerd aan kon ergeren, zuigend aan een Caballero zonder filter.
Toen ik mijn verbazing uitte over de ‘Den Uyl’ rehabilitatie, kreeg ik nog een stuk toegestuurd, een column van Kitty Herweijer. Die nam het in De T. ook al op voor de gehate PvdA-leider. ‘Die Joop den Uyl klinkt helemaal zo gek nog niet’, schreef ze.
In totale verwarring bleef ik achter. Wat was er aan de hand? Ineens zag ik het. Herweijer en Marbe representeren een nieuwe generatie sociaal bewogen niet dichtgetikte journalisten die zich niet (meer) herkennen in het lege liberale vooruitgangsgeloof. Marbe, getogen in het Roemenië van Ceaușescu, houdt niet van politiek correcte praatjes, maar ook niet van plastic VVD-slogans. Herweijer, zo leerde ik in een podcast met haar met Gijs Groenteman, is afkomstig uit een Haags achterstandsmilieu en heeft zich omhoog geknokt. Hardwerkende Nederlanders.
Het was zaterdagmiddag en ik klikte De T. weg op mijn scherm. Uit de hemel hoorde ik een grimlach. En zag ik iemand schudden van het lachen in een rookwolk achter een krant. ‘Gvd, hier lees ik De Telegraaf niet voor.’
Praat mee
3 reacties
Bert Vuijsje, 21 maart 2023, 13:04
Het valt nog wel mee met de fatsoenisering van De T., zo lang R. Hoogland mag blijven uitvaren tegen het Kaagmens, en L. de Winter mag blijven roepen dat D. Trump een grote held is. En bij N. Marbe valt mij vaak op dat ze zorgvuldig eerst een watjekou aan links uitdeelt, om daarna een tikje aan rechts te geven. Ik denk altijd dat ze dat heeft overgehouden aan haar dialectische opvoeding in Ceausescu’s Roemenië.
Dylan Hakkennes, 21 maart 2023, 15:04
Een mooie uitspraak uit dit artikel waar ik volledig achter kwam staan:
“Iemand afkeuren om zijn mening vond hij weerzinwekkender dan de mening zelf.”
Ik kan mij veel zogenaamde tolerante linkse elitaire deugmensen herinneren die op hun social media lieten prijken, bij de verkiezingen van afgelopen jaren, dat indien men FvD had gestemd, men dan zo vriendelijk moest zijn om zichzelf als “vriend” te verwijderen uit hun vriendenlijst.
Nu kun je het oneens zijn met Baudet en de zijnen - met name de wijze van het brengen van hun “stof” -, maar wie voorbij gaat aan het schreeuwerige alsook de zeer actieve demonisatie door politiek en media, kan bij naslaan van bronnen vaak concluderen, zeker t.a.v. corona dat zij stevige argumenten hebben gebracht, die vooral genegeerd zijn om wie zij waren en niet om de inhoud. Geen journalist of redacteur die niet gretig termen als ‘ultra rechts’, ‘fascistisch’ en ‘haatzaaiers’ hanteerde en hen betichte van contact met de werkelijkheid te hebben verloren. Steeds meer komt naar buiten dat vooral het kabinet en haar partijleden over de gehele breedte in NL het volk hebben zitten gaslighten over van alles. En hoewel het kip en ei is ging de media daar nog een schepje bovenop.
Cees vd Bos publiceerde deze week ook weer een helder stuk over de twijfelachtige keuzes van kopstukken CDA en D66 n.a.v. documenten uit WOO-verzoeken. En dan moeten we het nog doen zonder de bewust heimelijke communicatie en verdwenen SMS/WhatsApp berichten en e-mails van deze bewindslieden.
Gladjakkers en huichelaars als Hugo “Snake Oil” De Jonge, Rutte, Kaag, die tweelingbroer van Trudeau - over fascisten gesproken -, aka Jesse Klaver, en het andere WEF-tuig, hen kan men gewoon beoordelen op hun karakter, de leugens, de geveinste vergeetachtigheid, bedreigingen aan eigen volk, opzij zetten van grondrechten zonder goede wetenschapelijke bewijzen - slechts gemanipuleerde statistiek, meningen en sentimenspropaganda - en het falende beleid dat ze voer(d)en en steun(d)en. Maar daarover lees je eigenlijk (veel te) weinig zijn er geen termen als ‘ultra links’ en demonisatie te vinden in de kranten. Ofschoon deze politici en hun partijen toch echt hun ziel aan de duivel -lobbyisten van Big X - verkochten.
Ben ik dan van FvD, nee. Maar ze hadden in elk geval de moed zich te blijven verzetten tegen de opzichtige inmenging van de NGO’s in de politiek en vooral ons gezondheidswezen. Nog steeds worden we gegaslight door huidig kabinet. Ik kan niet wachten tot dit kabinet valt. Want die hardwerkende mensen zijn het zat om gebukt te moeten gaan voor de elite: of dat nu linkse of rechts elite is daarbij irrelevant.
Het demoniseren van mensen om hun mening, ze voor minderwaardig aanzien, ze onderschatten en/of negeren leidt uiteindelijk tot een te verwachten ommekeer. Dan wil je liever niet dat dat a la Franse revolutie gebeurt.
Maar met deze té progressieve toestanden jaagt Europa steeds meer bevolking tegen zich in het harnas en dat kan vanzelf geen propaganda meer iets aan veranderen. Met moet dan ook ophouden met beleid bepalen aan de hand van enquetes en zogenaamde “opinie”, want wie ergens klaar mee is stopt met dat soort flauwe kul en dus voert men per definitie voor de massa ongewenst beleid. Leuk dat de elite nog steeds kan skiën en steeds meer bonusjes van de overheid krijgt, maar de gewone man kan zijn rekeningen niet meer betalen. Want voor hen is de inflatie niet ~11%. Maar eerder 50% procent, want dat is hoeveel de boodschappen minimaal gestegen zijn.
Het lijkt me goed dat mensen meer tolerant zijn voor meningen. Dat in een democratie elke politiek voorkeur van belang is een een ieder afgerekend wordt op zijn daden, niet op zijn mening. Ik ga een mooie meme van die uitspraak maken: “Iemand afkeuren om zijn mening is weerzinwekkender dan de mening zelf.”
Bert Vuijsje, 21 maart 2023, 19:18
Die laatste stelling lijkt mij gevaarlijke nonsens. Wat vindt de debater van hert afkeuren van iemand wegens de zijn/haar mening, ik noem maar wat, dat alle Joden (of Marokkanen) moeten worden afgeslacht?