LOF-visies voor 2025: Rob Koghee
Het Lucas-Ooms Fonds bestaat vijftig jaar. Om dat jubileum te vieren vroeg het fonds vijftig mediaprofessionals om hun visie op het medialandschap in het jaar 2025. Dat jaartal klinkt ver weg maar is dat eigenlijk niet, zeker gezien de razendsnelle en ingrijpende ontwikkelingen binnen de mediawereld. "Natuurlijk hebben we veel moois om op terug te kijken, maar we blikken bij het 50-jarig jubileum - zoals we altijd hebben gedaan - liever naar de toekomst. Júist nu", stelt LOF-voorzitter Auke Visser.
Villamedia publiceert negen visies uit het boek. Aan het woord is Rob Koghee, oprichter van New Skool Media
Het medialandschap is de afgelopen 20 jaar disruptief veranderd. Voor traditionele uitgevers heeft dat doorgaans tot dalende oplages en verminderde advertentie-inkomsten geleid. Broadcasters zien het lineaire tv-kijkgedrag teruglopen. En daar is een duidelijke oorzaak voor aan te wijzen. De alternatieven om media te consumeren, zijn met de komst van het internet (rond 1996), de smartphone (2006) en de tablet (rond 2010) exponentieel toegenomen. Tel daarbij op, dat Nederland al decennialang een van de koplopers in de wereld is waar het gaat om bandbreedte zowel voor web als mobiel. De hoek waar de klappen vallen, is daarmee snel verklaard. Het enorme pallet aan nieuws of mediadiensten komt met name vanuit Silicon Valley in groot tempo op de wereld af. En dat is voor de modale Nederlandse uitgever veelal een tempo te hoog.
Waar het heengaat? General interest zal in hard tempo steeds verder afkalven. Special interest is een veel langer leven beschoren. Je neemt niet zo snel afstand van je hobby of je passie. En de (gratis) media-alternatieven op het web voor special interest zijn dunner gezaaid.
‘Voice to text’ en ‘text to voice’ zijn ontwikkelingen, die via Amazon, Google en Microsoft in ras tempo op ons afkomen. Eenieder kan bedenken, dat de volgende generatie vertaalcomputers ervoor gaat zorgen, dat het veilige kleine Nederlandse taalgebiedje niet langer een safe haven voor uitgevers zal zijn.
Maar uitgevers, kansen te over! Digitale uitgeefproducten zijn er nog amper door traditionele uitgevers geproduceerd. En zij bezitten veelal de sterke merken waaronder dit uit te geven valt. Het vereist echter wel een 180 graden andere benadering, dan tot op heden het geval is. Zowel aan redactiezijde, als aan uitgeefzijde. Redactionele onafhankelijkheid is prima, maar redactiestatuten moeten van tafel. Hoofdredacteuren bewaken de inhoud, maar zijn niet langer verantwoordelijk voor het redactionele proces. Zij zijn niet digital native, maar daarnaast ook nooit digitaal geschoold en zijn derhalve niet gewend aan content opslag of hergebruik van deze (veelal duur geproduceerde) content.
Het roer moet om. En wel nu. Maar welke uitgeefdirecteur durft dat aan?
Praat mee