Jonge debutante

Daar schreef ik dan ook acht dagboeken vol, typte eindeloze hoogdravende e-mails aan vriendinnen – met het idee dat die vast nog eens gebundeld zouden worden – en schreef ik zo nu en dan eens een column of verhaal. Ik wilde een jonge debutante worden. Voor mijn 18e een boek was dus mijn plan. Ik moest alleen nog even een plot verzinnen.

Wie mij eens heeft gegoogeld of mijn Linkedin heeft bezocht, weet dat ik nog altijd geen boek heb geschreven. Mijn 18e verjaardag was dan ook best een treurige dag. Mission status: unaccomplished.

Ondertussen zag ik de, wat wij nu terugkijkend Spunk-generatie noemen, voorbij streven. Jan Hoek, hoofdredacteur van een populair magazine, Renske de Greef met haar immens populaire columns over seks. En, al helemaal pijnlijk natuurlijk, ook gebundeld in een boek. Dat zij zo’n drie jaar ouder waren dan ik, vergat ik even. Ik gunde mezelf geen enkele tijd.

Ik was al zes jaar over mijn deadline heen, toen ik gewezen werd op de NaNoWriMo. Oftewel, de National Novel Writing Month. Dit online schrijfproject stimuleert schrijvers om nu eindelijk eens dat boek te schrijven. In de maand november 50.000 woorden op papier, dat is de regel. Het komt neer op ruim 1600 woorden per dag; niet slapen voordat ze op papier staan. Dat leek me een goede manier, met dezelfde dagdoelsteling had ik immers ook mijn masterscriptie geschreven. Nu moest ik alleen nog even een plot verzinnen en de rest zou vanzelf gaan.

Terwijl de stimulerende mailtjes van mijn mede NaNoWriMo-ers binnen stroomden: ‘Zet jezelf aan je toetsenbord, haal even diep adem, en begin te schrijven alsof het leven van je novel ervan afhangt – want dat is ook zo: als je nu opgeeft zal je je verhaal nooit afwerken – , had ik nog altijd geen onderwerp. Dat boek kwam er dus weer niet. Nu is het alweer oktober, nog maar een paar weken de tijd om een onderwerp te verzinnen, zodat ik nog een poging kan doen om aan te haken bij NaNoWriMo.

Laat ik mijn deadline toch nog maar een paar jaar opschuiven. Want, waar ik mezelf al lang niet meer als ‘jongere’ bestempel, doen anderen dat nog altijd wel. Starter, beginner, jonge journalist, jonge ondernemer, jonge debutant. Die titels krijg je gerust tot je 30ste toegeschreven. Nog ruim vier jaar de tijd dus.

Misschien kan ik deze columns op den duur bundelen? Leuk cadeautje voor journalistiek-studenten die bang zijn voor hun toekomst. Ik geloof dat dat een aardige afzetmarkt is. Geschreven door de jonge debutante en starter in de journalistiek, .(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit e-mail adres te bekijken).