Hulde aan Hanina
Columniste Hanina Ajarai durft. Hanina is eerlijk. Hanina draagt een hoofddoek en dat schiet veel mensen in het verkeerde keelgat. Haar column over Nouri en de MH17 in het AD is een genuanceerd stuk dat gaat over beeldvorming, framing, perceptie, mediamacht en persoonlijke gevoelens. Kwetsbaar opgetekend en met een expliciete vraag om haar te adviseren. Niks geen slechte column.
Advies heeft ze gekregen, maar niet via de parmantige poldermethode die we hier in Holland gewend zijn als het gaat om de meningen van pakweg Max Pam, Youp van ’t Hek, Theodor Holman of Arthur van Amerongen - die ook regelmatig de randjes opzoeken. Juist daarom zijn ze goed.
En daarom zou ook Hanina die poldervisie ten deel moeten vallen. Ze doet immers hetzelfde. Maar met een andere bril op. Vervolgens wordt ze beschimpt op internet en verwijtend toegesproken door nota bene haar vakbroeders en -zusters. Door Olaf Koens in RTL Late Night (20-7), die als RTL-correspondent in Turkije toch zou moeten weten wat het beknotten van vrijheid van meningsuiting voor gevolgen heeft. En door Angela de Jong, die ‘excuses voor Hanina’ boven haar AD-column zet, terwijl Hanina zelf al haar excuses had aangeboden. Ahum, dat zijn dus je collega’s.
Waarom wordt Hanina gebasht? Zijn we misschien niet die tolerante samenleving die we pretenderen te zijn? Willen we niet horen wat een moeder met hoofddoek te vertellen heeft, die hier is opgegroeid?
Ik heb me verbaasd over de vele negatieve reacties op Hanina’s column, al kan ik mij de emoties van de slachtoffers van de MH17 voorstellen. In hun ogen – en begrijpelijk – is Hanina’s betoog zeer pijnlijk. Maar in andere ogen kan een column van Paul de Leeuw of Sylvia Witteman als pijnlijk worden ervaren. Toch mogen – nee, móeten – columnisten dit kunnen zeggen als dat hen bezighoudt. Dat is de dure plicht aan de eigen en vrije mening.
Hulde aan Hanina en hoofdredacteur Hans Nijenhuis van het AD die dit principe van vrije meningsuiting hoog houden.
Praat mee
1 reactie
ineke westbroek, 29 juli 2017, 20:16
De betreffende column is wel degelijk slecht: langdradig, navelstaarderig geneuzel, niet interessant om te lezen. Hanina Ajarai zegt nou wel dat haar ‘bekentenis’ niet is bedoeld om te provoceren, maar de scheldkannonades die zullen volgen op haar column kan zij ‘wel vast uittekenen’. Zoals zij het formuleert, lijkt het alsof zij er zich op verheugt, alsof zij daarop uit is. Nou, het is haar gelukt, iedereen ‘basht’ haar. Maar heus niet omdat zij een moeder met een hoofddoek is. Een uit de klei getrokken opa met een hangsnor had dezelfde reacties ontketend. De column toont gebrek aan empathie en achtergrondinformatie. De slachtoffers van de MH17-. ramp hebben wel degelijk een gezicht, via nabestaanden, die uitgebreid in diverse media zijn geïnterviewd. Eigenlijk stom dat we ons druk maken over dit gezwatel. Zelf vind ik het vreemd dat ik gestresst ben als degradatie dreigt voor Sparta (de club waar ik mee opgroeide, de club van mijn vader, mijn man, mijn zoon) , terwijl ik niet weet hoe snel ik naar een ander net moet vluchten als het beeldscherm groen kleurt van UEFA-voetbal. Maar ik besef dat menigeen in slaap zal vallen als ik aan dit soort zieleroerselen een blog/column wijd. Kortom: te veel eer voor Hanina, al die aandacht.