Kwaliteit in de regio
In het recentste juni-nummer van Villamedia magazine legt directeur Bart Verkade uit waarom de Persgroep freelancers die bijdragen aan de landelijke krant veel meer betaalt dan hun collega's die voor de regionale dagbladen werken: ze moeten meer tijd steken in de voorbereiding en hebben vaak meer bronnen nodig. Rimmer Mulder, oud-voorzitter NVF Fotojournalisten en voormalig hoofdredacteur van de Leeuwarder Courant, is het daar niet mee eens.
Dat is niet het verschil tussen landelijke en regionale journalistiek, maar tussen relevante en minder relevante. De stelling dat journalisten die voor een regionale krant werken het gemakkelijker hebben dan hun vakgenoten op een landelijke redactie is in haar algemeenheid niet vol te houden. Relevante journalistiek is arbeidsintensief.
Je hebt er kennis en netwerken voor nodig en in beide moet je investeren. Wie zich bij een regionale krant bezig houdt met onderwijs of gezondheidszorg heeft te maken met grote, complexe organisaties waarin honderden miljoenen euro’s omgaan, waarbij duizenden mensen werken en nog veel meer direct betrokken zijn als ouder, leerling of patiënt. Journalisten met een specialisme bij een regionale krant hebben het beslist niet gemakkelijker dan de gemiddelde departementale of parlementaire verslaggever in Den Haag. En zonder die specialisatie gaat het al lang niet meer in de journalistiek.
De Persgroep heeft bij de overname van Wegener flink bezuinigd op de regionale redacties door in totaal meer dan honderd vaste banen te schrappen. Het budget voor freelancers werd verhoogd, maar per saldo is er minder geld beschikbaar voor de journalistiek in de regio. Een verschuiving van relevante naar minder relevante journalistiek.
In feite een terugkeer naar oude tijden waarin de regionale kranten een uitgebreid netwerk hadden van correspondenten, meestal hobbyisten die over van alles berichten en verslagen stuurden. Dat veranderde doordat de regionale verslaggeving meer en meer ging professionaliseren. Bij de Persgroep gebeurt nu het tegenovergestelde want voor dertien cent per woord en €42 per foto kun je niet de kwaliteit leveren die je als journalist moet willen.
Wel eerlijk van Bart dat hij dat met zoveel woorden ook toegeeft. Hij verwacht van zijn freelancers in de regio niet de kwaliteit die als norm geldt voor de landelijke pagina’s van het AD.
Praat mee
1 reactie
Jos Campman, 7 juni 2016, 13:35
Onze gewaardeerde Rimmer Mulder is nog te bescheiden: Goede regionale journalistiek bedrijven is niet even moeilijk als werken voor nationale media, maar moeilijker!
Opereer je landelijk, kun je terugvallen op berichten van concurrenten; in de regio moet je alles zelf blootleggen en nieuws/achtergronden vervolgens vertalen naar alle delen van het verspreidingsgebied.
Bij het Utrechts Nieuwsblad heb ik ooit alle lokale medewerkers budgetneutraal vervangen door vaste verslaggevers. Ging om 1 miljoen gulden op jaarbasis. Die kwalitatieve versterking leidde - samen met een beter op de behoefte van de lezers toegesneden journalistieke aanpak - tot ombuiging van abonneeverlies.
Natuurlijk, elke tijd vraagt om z’n eigen oplossingen. Je moet het AD bovendien nageven dat het niet bang is om krant en site steeds opnieuw aan te passen aan de eisen van de tijd. Maar op echte liefde voor de regio kan ik het AD-management niet betrappen. En dat is dodelijk.