Hoe Govert Schilling even vergat dat hij roddeljournalist was

Grappig, vilein inkijkje in de korte historie van De Pers. Govert Schilling was Mark Koster blijkbaar ooit voor geweest met sappige verhalen vanaf de redactievloer. Extra zuur: Koster kreeg op z’n kop voor het recyclen van Schilling’s roddels.
Als het om roddel gaat was Schilling dus niet altijd het braafste jongetje van de klas. Maar of dat hem het recht ontzegt kritisch te zijn op roddeljournalistiek gaat wel wat ver. Schilling meent dat je serieuze journalistiek niet moet vermengen met roddel, en dat ben ik volledig met hem eens. Ik durf zelfs de stelling aan dat roddel per definitie geen journalistiek is maar op z’n best entertainment.
Dat je geen standpunten zou mogen verkondigen die in tegenspraak zijn met je eigen handelen klinkt wel erg calvinistisch, of eerder als een roomse bezwering. Daar is bijna niemand aan te houden. In de woorden van Mark: ‘... een mooi puriteins standpunt. Maar ook een wonderlijk standpunt.’ Zeker voor een journalist.

Ik vind persoonlijk dat niet-constructieve meningen over collega’s er niet heel erg toe doen in een vakblad.