Geïnformeerde onzekerheid
De journalistiek staat op losse schroeven. Oudere krantenlezers worden onvoldoende vervangen. Kijkers, luisteraars en adverteerders smeren hun aandacht steeds dunner uit. Het gezag van de journalist moet harder worden bevochten dan we gewend waren.
In boeken als die van Leon de Wolff (‘De krant was koning’), Irene Costera Meijer (‘De toekomst van het nieuws’) en het aanstaande ‘De krant moet kiezen’ (Hans Wansink en Warna Oosterbaan) wordt uitgelegd dat en waarom journalistiek blijven doen zoals gisteren geen optie is.
Hoe het wel moet weet niemand. Zelfs de route is onbekend. De journalistiek moet zichzelf opnieuw uitvinden terwijl de verkoop doorgaat.
Tegen deze achtergrond is het nogal gedurfd studenten een studie journalistiek voor te houden. Wat vertel je over een vak in verwarring, een industrie die zich – zeker wat betreft kranten – in een fase van betrekkelijk dramatische onttakeling bevindt.
In de Verenigde Staten zijn duizenden banen verloren gegaan. Zijn Wegener en de Geassocieerde Persdiensten (GPD) er over vijf jaar nog? Maken we over tien jaar kranten voor de happy few die hun dagelijkse documentatiebehoefte stillen voor €1200 per jaar?
Bij de Rijksuniversiteit Groningen heeft men vóór de storm losbarstte een opleiding journalistiek gebouwd die studenten wapent voor ongewisse tijden. Die opleiding heeft zich sterk multimediaal ontwikkeld. Alleen maar schrijven of omroepen wordt uitzondering.
Bijna iedereen zal zich moeten afvragen hoe de essentie van de journalistiek in online varianten overeind kan blijven. Zelfs verstokte liefhebbers van bedrukt papier zouden wel eens in de situatie kunnen belanden waarin het overslaan van papier, drukpersen, vrachtauto’s en bezorgers bittere noodzaak wordt.
In Groningen denken wij dat journalisten voor deze tijd beter zijn toegerust als zij ook hebben leren nadenken over het vak. De helft van ons master-programma van anderhalf jaar wordt besteed aan wat in Angelsaksische landen ‘journalism studies’ heet: een fascinerende, soms pijnlijke vergelijking tussen journalistieke ambities en pretenties en werkelijk behaalde resultaten.
Een flink aantal masterstudenten zullen hun eigen eerste baas worden. Zij zullen nrc.next indelen bij de traditionele krantenjournalistiek. Hopelijk zitten er een paar bij die de nieuwe ‘gewone journalistiek’ van 2015 hebben uitgevonden.
Praat mee
1 reactie
J.S. van der Zee, 25 januari 2009, 17:06
Gezag moet harder bevochten worden (...) schrijft u. Gezag steunt in niet onbelangrijke mate aan gedegen informatie gesteund op eigen onderzoek. In een artikel in NRC over EPD (overigens een goed artikel) kom ik deze zinssnede tegen:
“Want als het EPD gekoppeld wordt aan het burgerservicenummer (BSN) bestaat er van iedere burger een compleet profiel: belastinggegevens, strafblad, rekeningrij-parcours, openstaande boetes en uitkeringen.”
Het EPD is gekoppeld aan uw BSN. Het BSN is de ingangspoort naar uw EPD via het landelijk schakelpunt. Het LSP wordt verder ontwikkeld en beheerd door CSC, een IT bedrijf uit de VS dat ook de Grouper met server beheert en verder ontwikkelt. De Grouper is een service aan ziekenhuizen waarlangs alle EPD-informatie stroomt en die voor de ziekenhuizen de pakketjes declareerbare DBC’s en DIS-informatie uit die stroom filtert. In de toekomst is het de bedoeling dat de internationale ICD-10 diagnosecode gebruikt gaat worden (opdat informatie makkelijk uitgewisseld kan worden)met daaraan een prijskaartje gebaseerd op de zwaarte van het ziekzijn. Medisch beroepsgeheim is al een farce en dan helemaal. De staat, ZBO’s, verzekeraars beschikken nu al over uitgebreide medisch-diagnostische gegevens van alle burgers van Nederland die de laatste 10-?? jaar een hulpverlener bezocht hebben.
J.S. van der Zee
Ennemaborgstraat 11
1333 VJ Almere