Foto DNA: Dit zegt Martijn Beekman zelf over zijn foto van Kaag
Naar foto’s kijk je. Beeldredacteur Theo Audenaerd doet meer. Hij vertelt het verhaal achter een foto. Dit keer spreek hij Martijn Beekman die de foto van Sigrid Kaag maakte die inmiddels op ieders netvlies gebrand is.
Kaag zit nog in de make-up als ik tegen achten binnen loop’, zegt fotograaf Martijn Beekman. ‘Enkele weken voor de verkiezingen ben ik zes keer met haar op pad geweest voor campagnefoto’s. Daar was ik voor ingehuurd. Gezellige foto’s met haar hondje, een wandeling in de Schilderswijk, van die dingen dus. Allemaal voor Instagram en de Facebookpagina van D66. Ik was benaderd door het hoofd voorlichting van de partij die mij en mijn manier van werken goed kent uit de tijd dat ik om Pechtold heen draaide.
Op verkiezingsdag zit mijn betaalde werk voor de partij erop. Deze avond ben ik hier op eigen initiatief. Zo’n uitslagenavond vind ik te leuk, die kan ik echt niet laten lopen. Daar is, ongeacht de uitslag, altijd iets leuks te maken. Dat ik erbij mag zijn, heb ik aan die opdracht te danken.
In mijn opwinding laat ik na te zeggen dat ik daar de enige fotograaf ben, op basis van mijn goede contacten
Er zijn ongeveer twintig mensen. Als de eerste exitpolls binnenkomen, is het enthousiasme groot. Vreugdekreten uit alle kelen, armen de lucht in. De ontlading van weken opgebouwde spanning. Rob Jetten springt juichend en handenklappend een gat in de lucht, Kaag slaat met de vlakke hand op tafel, zet haar knie op de rand en hoppa, een seconde later staat ze daar, on-Nederlands triomfantelijk, te glunderen op tafel.
Mijn camera doet wat hij moet doen, tien beelden per seconde. Ik realiseer me dat ik iets bijzonders vastleg. Tijd om zorgvuldig te kijken heb ik niet. Ik blijf fotograferen. Kaag met dochter, omhelzingen, beelden die ik niet met de buitenwereld deel, want privé. De dansfoto die eruit springt is om 7 seconden over negen gemaakt. Tegen kwart voor tien bied ik hem aan het ANP aan. De redactie wil het beeld graag kopen. In mijn opwinding laat ik na te zeggen dat ik daar de enige fotograaf ben, op basis van mijn goede contacten. Natuurlijk had ik in de caption moeten melden, dat ik in de weken daarvoor de campagnefotograaf van D66 was. Slordig.
Maar weet je, als ik er niet bij was geweest, was die foto er nu ook niet. Dat beeld staat nu op ieders netvlies gebrand. Best een prettige gedachte.’
Praat mee