Brand
Terwijl iedereen momenteel spreekt over de journalist als merk, is er nog iets anders aan de hand: de journalist die werkt voor een merk. Branded Journalism: volgens de een dé oplossing voor journalisten zonder opdrachten, voor de ander ordinaire PR en voor degenen onder ons die betere tijden hebben meegemaakt zelfs ‘de Duivel’ (aldus René van Zanten, directeur Stimuleringsfonds voor de Pers). WTF?
Merken interesseren zich de laatste tijd bovenmatig voor journalistiek en journalisten. Want bedrijven willen ook verhalen vertellen. Hun klanten zijn mondiger geworden en vallen niet meer voor een advertorial of reclame met een zwetsverhaal. Dus: bring in the real storytellers! Journalisten dus.
Het gaat niet langer om journalisten die (meestal) anoniem ‘n keertje een tekst schrijven voor een bedrijfsblad of customer media magazine, maar echt om gerenommeerde journalisten die de overstap maken naar een bedrijf. In Amerika, waar alles altijd eerder gebeurt, zijn talloze voorbeelden te vinden. Dankzij die journalisten hebben meerdere bedrijven complete nieuwsafdelingen opgericht. Kijk naar ‘the Financialist’ van bank Credit Suisse of de site van Coca Cola.
Er zijn ook beginnende journalisten die helemaal niet bij een traditionele uitgever terecht komen. Op het Customer Media Congres vorig jaar, sprak de Social Media directeur van modebedrijf Gap. Zij vertelde dat zij een paar werkeloze journalistenvrienden van haar in dienst heeft genomen om te schrijven voor het blog.
Good for them! Aan werkeloze journalisten hebben we niks. Maar wat gebeurt er als meer journalisten hun voorbeeld volgen. Wie controleert dan de macht? En is dat nog mogelijk als bedrijven dankzij storytelling nog invloedrijker worden? Is de Duivel hier inderdaad aan het werk en waar is het telefoonnummer van de exorcist?
Het verkopen van de journalistieke ziel is natuurlijk niet van de ene op de andere dag gegaan. Eerst is de scheidslijn tussen redactie en sales op veel plekken geslecht. Journalisten gaven al mediatrainingen. En het voorzitten van een congres zou je ook branded journalism kunnen noemen. In gradaties, want afhankelijk van hoe kritisch je dat aanpakt.
Toch zou Branded Journalism paradoxaal genoeg ook wel eens iets moois kunnen opleveren. Want de experts op dit gebied hameren erop dat merken alleen in zee moeten gaan met journalisten als ze transparant zijn over hun producten. Dus zoals nu gebeurt: Coca Cola waarschuwt voor overgewicht. Natuurlijk is dat eerst lachwekkend. Maar bij nader inzien zegt dat bedrijf nu wel de waarheid: van Cola word je dik. In het benoemen van de feiten komen bedrijven dan opeens heel dicht bij journalisten te staan.
Hopelijk is dit nog maar het begin, want eigenlijk kan je beter helemaal geen Cola drinken. Ben benieuwd of die boodschap ooit nog ‘gebrand’ wordt door een journalist in dienst van het bedrijf.
Praat mee