Boek over AIVD ‘verplicht nummer voor journalisten’

Het boek ‘Het is oorlog, maar niemand die het ziet’ van Volkskrant-journalist Huib Modderkolk is nu al een bestseller. Dat ligt ongetwijfeld aan de uitgekiende PR (veel aandacht op tv en in de kranten) maar zeker ook aan de inhoud. Het is een boek dat ook voor journalisten een verplicht nummer is.
En wel om drie redenen. Modderkolk schrijft over onze digitale veiligheid. Hij gebruikt het werk van de Nederlandse inlichtingendiensten om duidelijk te maken hoe kwetsbaar we zijn voor digitale spionage en sabotage. Allereerst is het boek dus een waarschuwing.
Onze inlichtingendiensten zien inmiddels het gevaar van digitale ontwrichting van onze samenleving wel, maar de bevolking, met voorop de politiek, wentelt zich nog in onwetendheid of op zijn minst ontkenning. Minister-president Mark Rutte kreeg de afgelopen jaren een aantal keer het meer dan dringende advies extra geld uit te trekken voor de digitale veiligheid van de overheid en even zo vaak heeft hij dat volstrekt genegeerd.
Het boek kun je ook als een handboek lezen over verantwoorde onderzoeksjournalistiek. Modderkolk vertelt over de tijd en moeite die het kost om bronnen op te sporen en te spreken. Wanneer je iemand een bron kunt noemen, hoe je samenwerkt met andere media, wat je wel en wat je vooral niet opschrijft en hoe je bronnen beschermt.
Ook interessant is zijn kijk op het gebruik van anonieme bronnen. Onvermijdelijk in zijn werk. Hij vraagt om vertrouwen van zijn publiek. Terecht. Tegelijk stelt het hoge eisen aan hem. Omdat zijn bronnen anoniem zijn, kan hij zich bij een fout of vergissing nergens achter verschuilen. Dat dwingt dus tot nog zorgvuldiger werken dan wanneer je je informatie kunt toeschrijven aan openbare bronnen.
Ten derde zet het boek je aan het denken. Wat moet ik zelf doen? Modderkolk biedt geen kant en klare oplossingen. Wel wat vindplaatsen voor tips, specifiek voor journalisten die bewuster door het leven willen gaan. En eerlijk gezegd ben ik na lezing van zijn boek eerder moedelozer dan strijdvaardiger geworden. Een beetje voorzichtiger doen lukt nog wel, maar tegen het geweld van Iraanse, Chinese of zelfs Nederlandse inlichtingendiensten lijkt mij geen kruid gewassen.
Jammer dat hij zelf geen heel helder antwoord geeft op de vraag die hij aan het begin van het boek stelt: hoe komt het dat we met z’n allen nog bellen met smartphones en Facebook gebruiken? Waarschijnlijk ontbreekt het antwoord omdat hij dan een boek over psychologie had moeten schrijven. Het maakt zijn boek niet minder urgent. De oorlog die niemand ziet woedt volop en het is goed dat Modderkolk ons daar meer bewust van maakt.
Het is oorlog maar niemand die het ziet. Podium. ISBN 9789057599804, 272 pagina’s, € 20,50
Praat mee