In Memoriam Henk Verbooy (1948-2013)
Henk Verbooy ontmoette ik in 1979 in Deventer bij wat destijds Kluwer Sociaal Wetenschappelijk heette. Hij afkomstig van Philips en van CERN in Genève, ik van Kluwer in Den Haag. Hij deed de (hoofd)redactie van K&E, ik de advertenties, en samen deden we de bladindeling. Henk kreeg er de leiding over de invoering van automatisering bij KSW, en betrok mij bij het voortraject. Een jaar later vertrok ik, Henk bleef bij KSW. Hij zocht me op, vroeg mij mee te denken over… iets met classificeren. We kregen een relatie, ik startte bij hem in Deventer mijn eigen bureau, en hij kort daarna zijn Essentials, waarvoor ik de naam mocht bedenken en de huisstijl ontwierp.
En toen Henk ook nog K&E kon overnemen hebben we er een uitgeverij voor opgericht, waar we door onverenigbaarheid van karakters ook weer uit zijn gestapt. Henk verkocht zijn huis, trok bij me in. We verhuisden in Deventer naar iets ruimers, en in 1996 naar Rotterdam waar we nog ruim een jaar samenwoonden.
Henk bedacht een nieuw vakblad, ik de vorm en de naam: kenniseconomisch magazine Intellectueel Kapitaal, IK. Van de eerste editie was hij zelf hoofdredacteur, daarna werd ik dat en bleef hij de uitgever. Henk verplaatste Essentials naar het WTC aan de Coolsingel, waar we in de zomer van 2006 ‘een verschil van inzicht’ kregen over de strategie. Henk nam het hoofdredacteurschap van IK van mij over en had korte tijd een nieuwe zakenpartner die uiteindelijk alleen aanbleef als hoofdredacteur van CR&T, een vakblad dat Henk opstartte nadat hij zijn 15-jarige hoofdredacteurschap van CCM had beëindigd.
Met de aan hem loyale werknemers en auteurs werkte Henk verder aan zijn arsenaal vakbladen. Hij bleef schrijven, organiseerde congressen en deed het hoofdredacteurschap van IK er bij. Tot de crisis ook zijn uitgeverij binnensijpelde. Bladtitels werden volledig digitaal en in een lagere frequentie uitgegeven, en ik stemde in met een lager tarief voor mijn redactionele bijdragen. Hij voerde noodgedwongen fusiebesprekingen en kreeg ook privé het nodige te verduren. Voor Essentials zag hij het somber in, en nee, hij redde het wel… tot die eerste woensdag in februari.
Lynda Keizer