Zijlijn
Een journalist staat altijd langs de zijlijn. Observerend en registrerend, maar hij ziet zichzelf niet als speler van het spel waar hij verslag van doet. Dat wil een journalist ook vooral niet zijn. Het zou zijn objectiviteit en onafhankelijkheid aantasten. Dat is een begrijpelijke houding in het dagelijkse werk, maar misschien zorgt diezelfde houding er wel voor dat de journalistiek zichzelf zo moeilijk opnieuw weet uit te vinden?
Die vraag legde mijn hoofdredacteur onlangs op tafel. Eigenlijk liep ik zijn kantoor binnen om het over wat praktische zaken te hebben, maar zoals wel vaker filosofeerden we al snel over de toekomst van het vak.
Met hem sprak ik over een stageweek tijdens mijn middelbare schooltijd. Ik vertoefde een week lang tussen de brandweerlui. Anders dan de meeste jongens hield ik de fantasie van scheuren door de straten met zo’n knalrode wagen wat langer vast dan de basisschool.
Een week lang leerde ik van alles over uitrukken, oefeningen, waterpompen, -slangen en allerlei andere aspecten van hun vak waar ik nu als journalist weinig aan heb. Hoe je zo’n kettingzaag het beste schoonmaakt is mij eerlijk gezegd niet bijgebleven.
De vele gesprekken met de mannen en vrouwen in de kazerne wel. Als ik daar nu aan terugdenk hoor ik vooral de trots waarmee ze over hun vak praten. En bovenal dat ze nooit langs de zijlijn kunnen staan en dat ook vooral niet willen. Als er een huis brandt, doet de brandweerman er alles aan om dat te blussen.
De belabberde economische situatie waarin de journalistiek verkeert, zou je ook wel een flinke fik kunnen noemen. Elke journalist die ik spreek, weet die brand feilloos te beschrijven. Maar zelden hoor ik er een aanvalsplan bij.
Vaak hoor ik een excuus waarom dat plan er niet is. Te druk met het gewone werk, de omstandigheden zijn er niet naar, de baas moet maar zus en zo.
De excuses om iets niet te doen zijn er altijd – hoe begrijpelijk ze ook zijn. Reden genoeg die excuses aan de zijlijn te zetten en het gewoon te gaan doen, ons vak opnieuw uitvinden.
.(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit e-mail adres te bekijken)
Paul Vereijken is internetredacteur bij het Eindhovens Dagblad. Hij nodigt Bianca Pander uit voor de volgende estafettecolumn. Zij werkt bij BKB| Het Campagnebureau in Amsterdam en weet in die hoedanigheid veel van de Amerikaanse politiek.
Praat mee