Wat journalisten kunnen leren van een showworstelaar
In het wereldje van de soap die ‘professioneel worstelen’ heet, is de Amerikaan John Cena een van de aller grootsten ooit. Anderhalf decennium lang stond hij aan de top van de grootste worstelbond ter wereld. Een groot deel van de bezoekers van de sportgala’s-met-vooraf-vastgestelde-winnaars-en-verliezers kwamen voor hem. Of om hem te zien verliezen.
Maar zijn eerste optreden voor het grote publiek (afgelopen zaterdag exact twintig jaar geleden) ging helemaal niet zo soepel, aldus Cena in een terugblik op die ‘wedstrijd’. “Ik was alleen maar bezig met mijn ‘moves’ en of ze er wel goed uitzagen. Maar ik keek niet naar het publiek en wat zíj interessant vonden.” Het resultaat: na een paar minuten verloor het publiek de interesse in het optreden. En een paar maanden later kreeg Cena zelfs te horen dat hij op het hakblok lag: word beter of pak je biezen.
Wat de bewegingen in de worstelring betreft, werd Cena nooit de beste. Maar in luisteren naar de wensen van het publiek, daarin schitterde hij. En dat is iets waar de journalistiek nog wat van kan leren. Dankzij internet krijgen we meer dan ooit (semi-)live reacties van lezers en kijkers op ons werk, die ons met hun clicks en (vooral) hun reacties vertellen wat ze van ons willen zien. Toch wordt daar bij veel media nog altijd relatief weinig mee gedaan. Uitzonderingen als De Correspondent, NU.nl (met reactieplatform NUjij) en Pointer daargelaten.
Journalistiek moet – net als Cena leerde aan het begin van zijn carrière – meer dan nu draaien om wat het publiek wil. Die ivoren toren waarvan we soms beticht worden, moeten we nog veel vaker uit. De beste worstelwedstrijden zijn die waar het publiek uitvoerig in opgaat en bij wordt betrokken. Dat geldt – meen ik – voor journalistiek net zo.
Praat mee
1 reactie
Ruud Rogier, 4 juli 2022, 08:44
Journalistiek moet meer schrijven over wat de lezer tot zich wil nemen ?
Maar daar hebben we toch de Libelle, Margriet, Donald
Duck enzovoort voor ? De taak van de journalistiek is toch zaken voor het voetlicht brengen te duiden voor een breed publiek. Gaan we nu de Journalistiek zien als een circustent ?