Vrouwen: klim omhoog!

Natuurlijk, zo stellen de onderzoekers, is het aantal vrouwen in de media de laatste tientallen jaren enorm toegenomen. Ook in westerse landen: het aantal vrouwelijke verslaggevers en redacteuren op nieuwsredacties benadert de 50 procent. Maar het aantal vrouwen in hoge managementposities (redactiechefs, hoofdredacteuren, oftewel: degenen die bepalen wat het nieuws is) blijft mager, zo moeten de onderzoekers concluderen. Vrouwen bekleden daar niet de helft, maar een kwart van het aantal posities.

Vraag is natuurlijk hoe dat komt. Zijn ze er niet? Of zijn ze niet goed genoeg? Dat laatste leek Volkskranthoofdredacteur Philippe Remarque te impliceren toen zijn eigen ombudsvrouw Margreet Vermeulen hem eind vorig jaar over dit onderwerp aan de tand voelde. De Volkskrant – om die als voorbeeld te nemen – is een mooie weergave van het gemiddelde, zo blijkt uit het stuk van Vermeulen. Van alle redacteuren is 40 procent vrouw, van alle chefs slechts drie (in totaal zitten er twaalf). Remarque streeft niet, in tegenstelling tot voorganger Pieter Broertjes, naar een fifty-fifty verdeling bij de chefsfuncties. “Ik volg maar één gedachte,” zo citeerde Vermeulen haar hoofdredacteur. ‘Heeft deze persoon de energie, het talent en de ambitie om het beste stuk te schrijven of een deelredactie te leiden? Aan positieve discriminatie doen we niet, dat zou beledigend zijn voor vrouwen.’

In die gedachte staat Remarque bepaald niet alleen. En begrijpelijk natuurlijk – niemand wil de excuustruus zijn. Het gaat tenslotte om je kwaliteiten. Maar bij dat kwaliteitsargument wordt één ding vergeten: op een nieuwsredactie werk je nooit alleen, maar in een team. En het beste team is een gemengd team. Dat blijkt onder meer uit onderzoek van de Universiteit van Amsterdam. Teams met een gelijke man/vrouwverdeling presteren beter en zijn winstgevender dan teams met overwegend mannen (of vrouwen, for that matter, dus vrouwenbladen: letten jullie op?). De beide seksen houden elkaar beter in de gaten, blijven scherper en behalen uiteindelijk betere resultaten. Wat dat betreft is de verdeling van redacteuren op veel redacties nu perfect in balans: die is, zo laat het onderzoek ons zien, fifty-fifty. Nu de chefs nog.

Maar er is nog een reden aan te nemen dat het loont een dergelijke balans na te streven. Vermeulen merkt in eerder genoemd stuk op dat vrouwen wel degelijk hun stempel hebben gedrukt op de nieuwsmedia. Een onderwerp als kinderopvang staat nu gewoon op de economiepagina. Verschillende stemmen op een redactie zorgen voor een gevarieerder medium. Wat we tien jaar geleden als soft en onbelangrijk hadden weggezet, wordt nu opgeschreven. Dat maakt niet alleen de krant afwisselender, het maakt het lezerspubliek breder (en dus potentieel groter).

Nu is het al te makkelijk de verantwoordelijkheid voor een uitgebalanceerde redactie af te schuiven op hoofdredacteuren en uitgevers alleen: vrouwen zouden daar zelf óók een grotere rol in kunnen spelen. En dat zullen ze ongetwijfeld gaan doen. Maar als ze dat in hetzelfde tempo doen als op de nieuwsredacties, hoeven we nog maar dertig jaar te wachten.

Bestuur van Vrouw & Media
Cindy Castricum, Vera Spaans, Eefje Rammeloo, Maaike Schoon, Mensje Melchior, Alies Lindeboom en Larissa Pans

Stichting Vrouw & Media bestaat dertig jaar. Het Vrouw & Media Jubileumdiner op 27 september 2012 is inmiddels uitverkocht. Negen prominente mediavrouwen – Eva Jinek, Mariëlle Tweebeeke, Petra Grijzen, Barbara van Beukering, Xandra Schutte, Margriet van der Linden, Franska Stuy, Marcia Luyten en Antoinnette Scheulderman – dineren deze avond met een groot aantal vrouwelijke journalisten.