Vier geboden voor de borrel
Typisch: valt er een uitnodiging binnen voor een personeelsborrel, staan de freelancers vooraan om zich aan te melden. Freelancers zijn dol op werkborrels en dan spreek ik natuurlijk ook vooral voor mezelf. Want 1. Er is gratis drank en zoveel krijg je niet cadeau als freelancer. 2. Je ziet je mede freelancers. 3. Alle bedrijfsgeheimen liggen na twee rondjes op tafel. 4. Er zijn vast wat oude rotten in het vak die ooit stonden waar jij nu staat en het nu voor het zeggen hebben.
Ondanks de flinke hoeveelheid praktijkervaring, lijken freelancers het erg lastig te vinden zich netjes te gedragen tijdens een borrel. Ik heb bij de meest recente borrel eens goed om me heen gekeken om de valkuilen op een rijtje te zetten.
Hoe moet ik me gedragen?
Niet teveel drinken is het meest voor de hand liggende gebod. Maar, alles is relatief. Journalisten zijn immers drinkers. Niet drinken staat slecht, te veel drinken ook. Zorg ervoor dat je altijd één biertje op je meerdere achter blijft. Drink bovendien liever geen rode wijn, daar krijg je paarse tanden van. Je collega’s en bazen horen daarna niks meer van wat je zegt en zien alleen die paarse vlek op en neer bewegen. Oh, en vergeet niet te eten. Borrelen op een lege maag is nooit een goed idee. Bitterballen volstaan.
Met wie moet ik praten?
De meest comfortabele optie is waarschijnlijk om met de andere freelancers in een loungehoek te gaan zitten. Heel gezellig, maar niet slim. Probeer juist zoveel mogelijk informatie te verzamelen bij de vaste werknemers. Op een ander moment kun je met de andere freelancers afspreken om de puzzelstukjes in elkaar te schuiven. Tja, als je één freelancer iets toevertrouwt, weten alle freelancers het. In een niet-journalistieke omgeving zou ik zeggen: zoek het duurste pak om de belangrijkste personen te vinden, maar dat gaat in deze sector niet op. Hier zou ik zeggen: zoek het meest gekreukte pak, dan heb je in ieder geval iemand te pakken die de hele dag op een stoel zit: een eindredacteur als je pech hebt (meestal erg aardige lui, maar toch minder invloedrijk dan de chef), een hoofdredacteur als je mazzel hebt.
En als ik dan eindelijk de juiste personen te pakken heb?
Laat ze praten. Vaak beginnen ze over ‘vroeger’. Die goede oude tijd, toen de secretaresse het typewerk deed terwijl de journalist de informatie doorbelde vanaf een telefoonpaal. En die tijd dat de redactie een bakje met geprinte voetballetjes op het bureau had staan voor het geval de fotograaf de bal weer eens had gemist bij het doelpunt. Fotoshop 0.1. Wie bij vroeger begint, eindigt meestal bij het heden en de toekomst. Daar zit de nuttige informatie die je kunt gebruiken om je toekomststrategie te bepalen.
Een laatste tip?
Ga niet als laatste naar huis, dat staat een beetje treurig. Ook zeker niet als eerste overigens.
Praat mee