‘Twintig procent Britse journalisten op of onder bestaansminimum’
Een rapport van het Reuters Institute over de Britse journalistiek kent alvast één schokkend detail: twintig procent van de Britse leeft op of onder het bestaansminimum. Voor het onderzoek werden eind vorig jaar 700 journalisten geïnterviewd.
Het lukt een vijfde van de journalisten dus niet om met hun werk deze zogeheten living wage van 19.2000 pond per jaar te bereiken. Er werken verder relatief veel vrouwen in de Britse journalistiek, maar die krijgen minder betaald en stomen ook minder vaak door naar hogere functies.
Britse journalisten zijn verder minder religieus dan de rest van de bevolking en zijn vrijwel allemaal journalistiek geschoold. In de afgelopen drie jaar is het aantal journalisten dat voor dagbladen werkt gedaal van 56 procent naar 44 procent, met in diezelfde periode een verdubbeling (26 naar 52 procent) van het aantal journalisten dat voor online media werkt.
Britse journalisten zeggen dat hun werk vooral vorm krijgt binnen de ethische en professionele gedragscodes die voor de media zijn geformuleerd. Toch zegt een kwart van de ondervraagden dat het soms gerechtvaardigd kan zijn om ongeverifieerde berichten te publiceren.
“De impact van Leveson kan desondanks niet worden onderschat”, stellen de onderzoekers. Ondezoekscommissie Leveson bekeek illegale praktijken (waaronder afluisteren) bij de Britse tabloids en andere media en adviseerde onder meer een (nog niet gerealiseerde) perswet.
Haast is een groot probleem, dat de journalistieke betrouwbaarheid ondergraaft. Gewone redacteuren produceren, verwerken of bewerken gemiddeld wekelijks 50 tot 75 berichten. Als de werkdruk van junior- en senioreindredacteuren wordt meegeteld, loopt dat aantal op tot soms wel 500 berichten per week. “De vraag rijst of feitencontrole, een van de fundamenten onder de journalistiek, met zulke getallen is vol te houden”, schrijven de onderzoekers.
De jacht om - vooral online - de eerste te zijn, legt extra druk op de journalistiek. De regel van volledige zekerheid wordt daaronder vloeibaar. Volgens de ondervraagde journalisten voelen ze zich de laatste tijd wel vrijer om meer tijd te nemen om iets extra te controleren, voor er op puliceren wordt gedrukt. De onderzoekers constateren dat niet alle redacties even bewust zijn wat de gevolgen voor betrokkenen kunnen zijn van een te haastige publicatie.
Praat mee