Rotterdamse columnist dagenlang bedreigd na column over ‘Roze Kameraden’ van Feyenoord

De Rotterdamse journalist en columnist Tara Lewis heeft serieuze bedreigingen gehad naar aanleiding van een column van haar hand in het zaterdagse Rotterdamkatern van NRC. Naast digitale bedreigingen en ‘doxxing’, circuleerde haar privéadres op social media zoals Twitter. De wijkagent adviseerde Lewis op het hoogtepunt van de bedreigingen zelfs om een nacht elders door te brengen, na ‘serieuze vermoedens’ dat haar woning een doelwit zou zijn.
Zelf is Lewis er tamelijk laconiek over, zegt ze een week later op de Rotterdamse Witte de Withstraat – onder de rook van het NRC-café, gevestigd in de voormalige Rotterdamse redactie van NRC. De steen des aanstoots van de bedreigingen waren de Roze Kameraden, de lbhti-supportersvereniging van voetbalclub Feyenoord. ‘Tot enkele weken geleden wist ik zelf niet eens waar alle letters in lbhti voor stonden’, erkent Lewis. ‘Tegen wil en dank ik ben ik activist geworden’, lacht ze.
De Roze Kameraden zijn al maanden het onderwerp van gesprek in Rotterdam. De vereniging – die werd opgericht naar het voorbeeld van de ‘Roze Règâhs’ van voetbalclub ADO in Den Haag – is het mikpunt van (fysieke) bedreigingen.
De sportschool van de voorman van de vereniging was het doelwit van brandstichting, de gevel van het pand werd beklad met homofobe leuzen. In Tirana (Albanië), waar Feyenoord moest spelen, poseerden anonieme ‘supporters’ van Feyenoord met spandoeken met homofobe leuzen, gericht aan de Roze Kameraden.
‘Golf aan homohaat’
‘De golf homohaat die in reactie op de Roze Kameraden voortraast, is dan ook een symptoom van de hardnekkige intolerantie onder een deel van het Feyenoordpubliek’, schreef Lewis onder meer in haar column. ‘Natuurlijk, ik had wel verwacht dat het iets los zou maken, daarom ben je ook columnist’, zegt Lewis – zelf Feyenoorder ‘in hart en nieren’ en trouw bezoeker van De Kuip – ‘maar ik vond het belangrijk om over het onderwerp te schrijven, omdat ik merkte dat weinig mensen publiekelijk steun uitspreken voor de Roze Kameraden’.
In eerste instantie maakte de column van Lewis weinig los na publicatie. ‘Ik had het zelf erg druk, pas na een paar dagen realiseerde ik mij dat ik m’n column nog niet op Twitter had geplaatst’, lacht Lewis. Op 15 juni, een paar dagen na publicatie, richtte Lewis zich op Twitter aan ‘FRFC1908’, een supportersplatform van Feyenoord dat onder meer merchandise verkoopt en eerder stelde dat de Roze Kameraden ‘overbodig’ waren. ‘Hoi @FRFC1908, ik heb een column geschreven voor jou en je homofobe, angstige vriendjes. Kusje!’, schreef Lewis. ‘Achteraf vroegen mensen mij – ook journalisten – of ik wel zo’n “provocerende” tweet had moeten schrijven’, vertelt Lewis. ‘Dat lijkt mij de omgekeerde wereld’, zegt ze.
De tweet bleek een steen in de vijver te zijn. ‘Algauw kwamen de bedreigingen, het ging van kwaad naar erger’, zegt Lewis. Eerst regende het vooral dreigende taal, - ‘seksistisch, ik zou een dik mokkel zijn waar zelfs honden het niet op zouden kunnen doen, schreven de toetsenbordridders vanaf hun zolderkamers’ – maar algauw bleken haar bedreigers via internet haar telefoonnummer te hebben gevonden.
Ah leuk, ze hebben mijn nummer gevonden 🎉🎉🎉 pic.twitter.com/XdruBSY0ym
— Tara Lewis (@Tara__Lewis) June 16, 2022
Doxxing
‘Eerst waren het appjes, daarna werden het tientallen (anonieme) pranktelefoontjes.’ Ja, Lewis vond het intimiderend, maar in eerste instantie trok ze er niet zo zwaar aan. Pas nadat meerdere bevriende journalisten haar aanspoorden om contact op te nemen met de politie, belde ze met de politie en bezocht later het politiekantoor. Op Twitteraccounts werden inmiddels haar telefoonnummer en huisadres gepubliceerd, ook wel ‘doxxing’ [het publiceren van persoonlijke informatie op internet, red] genoemd. ‘Zo stond er opeens in twee dagen twee keer een wijkagent in mijn huis’, vertelt ze. Ook nam ze contact op met haar opdrachtgever, NRC, ‘die mij enorm steunden en onder andere een enorme bos bloemen stuurden. Ze vroegen of ze wilden dat ze meegingen naar de politie. Nou, ik ben een volwassen vrouw’, lacht Lewis.
Leuk, bedreigingen! Blijf me allemaal vooral appen jongens. pic.twitter.com/EgX6SYn1sO
— Tara Lewis (@Tara__Lewis) June 16, 2022
Haar bedreigers meldden Lewis inmiddels aan voor tal van nieuwsbrieven – ‘van Forum voor Democratie, de PVV en Fidesz [de politieke partij van de Hongaarse premier Viktor Orbán, red] – en psychische behandelingen bij GGZ-instellingen verspreid door het hele land.
Mededeling: de politie kijkt mee. Ga vooral door met appen, bellen, inschrijven. Ze pakken jullie één voor één aan en wie weet gooit Feyenoord er nog wel een stadionverbod tegenaan. Het is 2022 sukkels, alles is traceerbaar. En de mop: met elke actie bewijzen jullie mijn punt.
— Tara Lewis (@Tara__Lewis) June 16, 2022
Maar het dieptepunt wordt bereikt als Lewis op het punt staat om naar het strand te vertrekken en er wéér twee agenten op de stoep staan. ‘Door de bedreigingen was ik inmiddels voorzichtig als er werd aangebeld.’ De agenten vertellen Lewis dat zij het ‘verstandig’ vinden als zij een nacht elders slaapt. ‘Er zou een specifieke dreiging zijn op mijn huisadres.’
Maar na enige twijfel weigert Lewis: ‘Mijn kind lag te slapen. En ik wilde mijn buren ook geen risico laten lopen terwijl ik niet thuis was’, vertelt ze. Uiteindelijk verloopt de nacht zonder problemen. ‘Maar het hakt er – ook mentaal – wel bij je in’, vertelt Lewis. Diezelfde avond hangt Lewis een Feyenoordvlag uit : ‘Zo kunnen ze zien dat ik thuis ben!’, lacht ze.
Enkele dagen nadien is de rust min of meer teruggekeerd. ‘Misschien ook wel omdat ik op advies van collega-journalisten mij een paar dagen gedeisd heb gehouden op Twitter’, lacht Lewis. Het ontbrak haar niet aan steun, noch van de NRC-redactie, noch van de Rotterdamse politiek en de politie. ‘Maar rare appjes krijg ik nog steeds af en toe, en ik neem anonieme telefoongesprekken ook niet meer op. Als ik Twitter open, is het nog steeds een zee aan reacties.’
Nee, spijt heeft Lewis niet. ‘Ik ben blij dat ik het gesprek heb kunnen beginnen. Veel Feyenoordsupporters hielden zich lang afzijdig van de Roze Kameraden, ik zie dat dat verandert. Het is één klein clubje herrieschoppers. De zwijgende meerderheid laat nu ook van zich horen.’ En bovendien, zegt Lewis, ‘zijn de bedreigingen tegen mij kinderspel in vergelijking met wat de Roze Kameraden moeten doormaken’. In haar nieuwste column - die aanstaande zaterdag verschijnt en tevens ‘ironisch genoeg’ haar laatste zal zijn voor het katern - zal ze ‘korstondig terugblikken’ op de bedreigingen.
Heeft deze reeks incidenten haar clubliefde voor Feyenoord aangetast? ‘Absoluut niet. Maar het voetbal moet er voor iédereen zijn.’ En ja, als ‘haar clubbie’ weer speelt na de zomerstop zal Lewis nog steeds naar De Kuip gaan. ‘Maar verschillende mensen hebben mij dat afgeraden. En ik twijfel of ik dan een regenboogvlag zou meenemen’. En dan kan ze hopelijk haar homoseksuele vrienden óók meenemen, zonder homofobe spreekkoren.
Praat mee