Recordaantal journalisten vast in 2021
Nog niet eerder zaten er zoveel journalisten achter tralies als in 2021. De teller staat met nog een kleine maand te gaan op 293, meldt het Committee to Protect Journalists (CPJ). Ten opzichte van 2020 steeg het aantal met 15 en dat was ook al een recordaantal. Ook zijn er dit jaar 24 journalisten gedood.
18 anderen stierven in omstandigheden die het te moeilijk maken om te bepalen of het vanwege de uitoefening van hun beroep was. Van de journalisten die dit jaar wereldwijd zijn vermoord, is bijna 80 procent vermoord. Zowel in democratische als autoritaire regimes blijft de cyclus van straffeloosheid bestaan, wat een huiveringwekkend signaal afgeeft dat daders niet verantwoordelijk zullen worden gehouden, aldus de persvrijheidsorganisatie.
Koploper is wederom China (50), gevolgd door Myanmar (26), Egypte (25) , Vietnam (23) en Wit-Rusland (19).
Hoewel de redenen voor het opsluiten van journalisten per land verschillen, weerspiegelt het recordaantal de politieke onrust over de hele wereld en een groeiende intolerantie voor onafhankelijke berichtgeving, aldus de in de VS gevestigde non-profitorganisatie. “Dit is het zesde jaar op rij dat CPJ recordaantallen journalisten over de hele wereld heeft gedocumenteerd”, zei CPJ-directeur Joel Simon in een verklaring. “Het aantal weerspiegelt twee onlosmakelijke uitdagingen: regeringen zijn vastbesloten om informatie te controleren en te beheren, en ze worden steeds brutaler in hun inspanningen om dit te doen.”
De top 10 wordt vervolmaakt door Turkije, Eritrea, Saudi-Arabië, Rusland en Iran, waar leiders routinematig technologie- en veiligheidswetten gebruiken om afwijkende meningen te onderdrukken. Wereldwijd komen staatsondermijnende aanklachten het meeste voor, maar dit jaar documenteerde CPJ ook tenminste 17 journalisten die werden beschuldigd van cybercriminaliteit. Meer bij CPJ
Praat mee
1 reactie
T Li, 9 december 2021, 12:43
Probleem is dat journalisten tegenwoordig vaker wel dan niet gepolitiseerd zijn, nieuws eenzijdig interpreteren, manipuleren en zelfs fabriceren. Dat maakt hen partij en zorgt voor reacties. Het komt ook voor dat journalisten provoceren waarbij zij aan het front van nieuwswaardige onderwerpen staan terwijl zij zelf ook nieuws worden.
Hierdoor is het begrip journalist ter discussie komen te staan en worden zij gezien voor wat zij zijn: politieke activisten. En activisten krijgen nu eenmaal tegenreactie van hen waartegen zij acteren.
Aan de onpartijdigheid van het Amerikaanse State Department welke dit organiseert mag met recht worden getwijfeld; het is een sterk gepolitiseert orgaan in dienst van de Democraten. Het feit dat deze bijeenkomst algemeen tot doel heeft democratie te versterken en autoritaire regimes te confronteren als verdediging tegen autoritarisme en corruptie doet daar niks aan af want te algemeen. Het komt helaas maar al te vaak voor dat dit soort schijnbaar nobele doelen worden misbruikt voor politieke doeleinden.
Omdat het de beroepsgroep zelf niet eens lukt om kaf van koren te scheiden en zelfreinigend te zijn moet de beschermde status van journalisten moet worden afgeschaft; het zijn politiek activisten die zich sturend mengen in het debat en de uitkomst proberen te beïnvloeden. Als walgelijk voorbeeld verwijs ik naar het plaatje op nvj.nl en vraag ik de lezers de heks te raden die zich laat duwen door misschien onvolwassen migranten en hysterisch activistische dingen krijst naar de Griekse premier. Om van de rest maar niet te kotsen.