Publieke omroep mist een Humberto Tan
DWDD, Opsporing Verzocht, Radar, Spoorloos en het NOS Journaal zijn populair bij Turkse, Marokkaanse, Surinaamse en Antilliaanse tv-kijkers. Ze herkennen zich alleen te weinig in de presentatoren en de onderwerpkeus van programma’s bij de publieke omroep. Op primetime gaan ze liever naar RTL Late Night met Humberto Tan dan naar Pauw.
Dat is een van de uitkomsten van een kwalitatief NPO-onderzoek naar diversiteit bij tv-programma’s. Publieksonderzoeker Ahram Kleijn voerde daarvoor twaalf groepsdiscussies met in totaal ruim honderd Surinaamse, Antilliaanse, Turkse en Marokkaanse kijkers. Hij bespreekt de conclusies sinds half maart met programmamakers, personeelsafdelingen en omroepdirecties.
‘Een prettige vaststelling is dat deze doelgroepen de publieke omroep goed weten te vinden’, zegt Kleijn. Dat geldt vooral voor programma’s op NPO1, zoals series, sport en misdaad.
Opsporing Verzocht scoort zelfs het best van alle NPO-programma’s. Dat misdaad loont, leidde tot hilariteit bij de deelnemers, vertelt Kleijn. ‘Rolbevestigend, ja. Al zijn detectiveseries van KRO-NCRV bij blanke Nederlanders ook populair en zitten we allemaal klaar als Willem Holleeder bij College Tour komt.’
De deelnemers verwachten dat de publieke omroep zich extra inspant om een realistisch beeld te geven van een veranderend Nederland. Toch zien ze vooral witte mensen op tv. Presentatoren of geïnterviewden met een andere culturele achtergrond of kleur vallen meteen op. ‘Als ik bij DWDD donkere mensen als gast zie, blijf ik langer kijken’, zegt een deelnemer.
Marokkaanse en Turkse Nederlanders hebben sterk het gevoel dat ze niet om hun kennis of kunde worden gevraagd, maar om hun etnische achtergrond. Kleijn: ‘Ze hebben het idee dat ze dan meteen namens de hele gemeenschap moeten spreken.’ Over het algemeen ervaart deze groep media-aandacht voor de islam of minderheden vaak als negatief.
Humberto Tan geeft Surinaamse deelnemers aan het onderzoek een trots gevoel. Ze noemen hem los, vrolijk en open en waarderen het dat hij aandacht heeft voor onderwerpen die mensen met een donkere huidskleur extra aanspreken.
Ook Jandino Asporaat - onlangs overgestapt van NPO3 naar RTL4, Ajouad El Miloudi, Simone Weimans, ’De Mama’s van Halal’ en Ali B doen het goed.
Van de blanke presentatoren scoren Matthijs van Nieuwkerk, Antoinette Hertsenberg, Arjen Lubach en Anniko van Santen hoog. PowNed krijgt veel kritiek, maar jongeren waarderen het dat Rutger Castricum iedereen aanpakt, ongeacht afkomst of status. En Paul de Leeuw heeft het te vaak over zijn homoseksualiteit, waardoor hij minder geliefd is.
De onderzoeker doet een aantal suggesties om tegemoet te komen aan de verschillende doelgroepen. Een avondvullend programma tijdens de herdenking van de afschaffing van de slavernij zou bijvoorbeeld veel goodwill opleveren. Ahram Kleijn: ’Iemand zei: laat nou eens zien dat je ons ook iets gunt.’
Praat mee
2 reacties
Martin Hopman, 22 maart 2017, 15:55
Beste Villa, Van de 16 miljoen inwoners van Nederland, bestaat de door u genoemde doelgroep uit rondweg anderhalf miljoen personen. Vanwaar toch die constante disproportionele aandacht, hier én in veel breder verband, voor deze zo kennelijk onderbedeelde groep?
Griselda Visser Molemans, 22 maart 2017, 19:00
@Martin Hopman: check de cijfers. Alleen al de Indische bevolkingsgroep (i.e. Indo-Europees, Moluks, Indo-Afrikaans, Chinees) uit voormalig Nederlands-Indië telt 1,7 miljoen mensen. Plus 360.000 Surinaamse Nederlanders; 180.000 Antilliaanse Nederlanders; 450.000 Turkse en 385.000 Marokkaanse Nederlanders. Plus 100.000 Chinezen uit Hongkong en van het ‘vasteland’; 40.000 Vietnamese Nederlanders en zo’n 25.000 Nederlandse Tamils. Dat is een kleine 12 procent van de Nederlandse bevolking ofwel ruim 1 op de 8 Nederlanders. Ruim 1 op de 8 Nederlanders is niet of nauwelijks geïnteresseerd in programma’s van de Publieke Omroep vanwege een totaal gebrek aan representatie. Dat lijkt me om meerdere redenen belangrijk genoeg om (eindelijk) structureel op te pakken.