Over één ding is iedereen het eens: het is een zootje bij L1

De Ondernemingskamer trok donderdag vier uur uit om alle partijen in het conflict te horen. Naast een leger advocaten (4 aan werkgeverskant en 1 aan werknemerskant) waren er nog zo’n tien toehoorders en keken er 51 mensen online mee.

Die hoorden in hoofdlijnen oud nieuws. Het draaide uit op het wereldkampioenschap moddergooien. De raad van commissarissen en directeur Peter Elbers verwijten L1-hoofdredacteur Leo Hauben en de ondernemingsraad eigen richting. Samen wensen ze de gang van zaken bij de omroep te bepalen en dulden de directeur niet noch de raad van commissarissen. Dat werd in een dossier van ruim 700 pagina’s over de rechters uitgestort.

De ondernemingsraad en Hauben zien juist een directeur die niet kan communiceren. Op geen enkel moment in de zeven maanden dat hij werkt bij L1 heeft hij rechtstreeks kritiek geleverd of hen aangesproken op in zijn ogen ongewenst gedrag. De raad van commissarissen heeft de man tegen de zin van de or benoemd en daar ligt wat het medezeggenschapsorgaan betreft het echte probleem. Ook de raad van commissarissen communiceert niet. Dat alles in een pagina of 13 pleitnota verwoord.

Wat er precies is gebeurd, blijft ook na de zitting een raadsel. Feit is wel dat de omroep gewoon doordraait, zelfs zijn 75 jarig bestaan viert en niemand een greep in de kas heeft gedaan. Maar bestuurlijk staat men elkaar naar het leven. Over en weer vallen de verwijten dat men de spelregels niet volgt.

Volgens de advocaat van de raad van commissarissen doet dat er eigenlijk ook niet toe wat er precies is gebeurd. De wet schrijft voor dat een Ondernemingskamer kan optreden als er onduidelijkheid is. En dat is er. Voldoende dus voor een onderzoek door de Ondernemingskamer.

De rechters gaven in de loop van de middag aan dat enige actie van hun kant wel te verwachten valt, aangezien alle partijen het er over eens zijn dat het zo niet verder kan. Nu heeft de Ondernemingskamer vergaande bevoegdheden om in te grijpen bij een organisatie als is vastgesteld dat aan de voorwaarden wordt voldaan, legde de voorzitter uit.

‘Het makkelijke is om te bepalen of er gegronde redenen zijn. Dat vindt iedereen, dus wij ook. Het moeilijke is te bedenken, wat nu? We hebben enorme vrijheid. We mogen andere dingen besluiten dan verzocht. We zijn met zijn zessen in de raadkamer. Wat zou dan wel helpen?’, hield de rechtbank de aanwezigen voor.

Die bleven vervolgens wijzen naar de ander terwijl nadrukkelijk werd verzocht te reflecteren op de vraag wat ze zelf zouden kunnen doen. De rechters wilden bijvoorbeeld weten wat er zou gebeuren als de hoofdredacteur tijdelijk vrijwillig opzij zou stappen. Hauben zelf wilde zich niet onmisbaar verklaren, de ondernemingsraad zag een tijdelijk terugtreden niet zitten en de raad van commissarissen heeft er niet om gevraagd, maar vond het staande de zitting niets eens zo’n slecht idee.

Het is de vraag welke afslag de rechters nemen. Zelf lieten ze daar niets over los. De raad van commissarissen van L1 heeft de Ondernemingskamer overigens gevraagd om een onderzoek te doen naar het verleden, tijdelijk een tweede directeur aan te stellen en de ondernemingsraad de mond te snoeren. De ondernemingsraad op zijn beurt wil dat directeur Elbers wordt geschorst en dat de raad van commissarissen tijdelijk een vierde lid krijgt dat alle beslissingen mag nemen. Dan zou naar drie maanden rust gekeken kunnen worden hoe nu verder.

De Ondernemingskamer neemt maximaal drie weken de tijd om tot een oordeel te komen. ‘We hebben geprobeerd als een goede journalist onderzoek te doen, zo min mogelijk door beeldvorming geleid en zoveel mogelijk door feiten. We hebben vandaag hoor en wederhoor toegepast. Heel veel wijsheid de komende periode’, besloot de voorzitter de zitting.