Lise Witteman op zoek naar het bos tussen de Brusselse bomen

Na jaren te hebben rondgelopen op het Binnenhof voor media als De Volkskrant, WNL, Nu.nl en De Telegraaf, zette ze de stap die al langer leefde in haar fantasie: Brussel. “Ik had op een gegeven moment het idee dat ik behoorlijk wat had gezien van politiek Den Haag, natuurlijk niet alles, maar op mijn verlanglijstje stond altijd al Brussel. Dus toen iemand me vroeg waarom ik niet gewoon naar het buitenland vertrok, dacht ik ‘waarom eigenlijk niet’.”

Witteman begon na te denken over media die mogelijk geïnteresseerd zouden zijn. Follow the Money, waar ze al eerder voor gewerkt had, en De Groene Amsterdammer bleken wel wat te zien in haar insteek. “Wat mij altijd erg interesseert zijn onderwerpen die een raakvlak hebben met transparantie. Een democratie kan pas echt goed werken als er een zekere mate van transparantie is. Brussel is nog wel enigszins een raadsel voor mensen. Hoe lopen de lijntjes en hoe wordt er gelobbyd door verschillende organisaties?”

“Vaak zie je toch dat een correspondent in een stad als Brussel voor een medium alles moet coveren, van de EU, tot NAVO en ook nog even België erbij. Dat wil ik niet. Ik heb met mijn opdrachtgevers al overleg gehad over wat ik precies wil doen. Maar tussen de bomen door het bos blijven zien, blijft uiteraard een uitdaging.”

Haar muur is inmiddels bedekt met grote vellen papier waarop ze letterlijk de lijntjes uitzet die in Brussel te ontdekken zijn. “Zo probeer ik de structuren een beetje in kaart te brengen. Wie kent wie en wat hoort bij wat? Dat gaat nu goed, ik heb wat mensen gesproken, dus zo vind ik alles wel een beetje uit. Dat is ook het voordeel van Brussel, mensen zijn er heel benaderbaar. Er geldt geen geheimhoudingsplicht voor ambtenaren, wat in Den Haag wel zo is.”

Met de parlementsverkiezingen volgend jaar, de begrotingsronde en de Brexit in haar achterhoofd brainstormt Witteman hard door. “Ik heb al wel wat interessante projecten op de planning staan, maar die houd ik nog even geheim.”