Lieve lezers
In Vlaanderen is een krantenoorlogje over het weekeinde tussen De Morgen en De Standaard losgebarsten. Beide kranten pakken sinds september uit met dikke full-colour kleurenmagazines, waarin plaats wordt gemaakt voor de grotere, zielpellende interviews, grands reportages en fotojournalistiek. Dat is niet toevallig, want allebei hebben ze de analyse gemaakt dat alleen in het weekeinde de lezer nog de tijd heeft om door dat soort slow journalism heen te gaan. En natuurlijk speelt er ook een commercieel motief: adverteerders krijgen zo de kans om glanzende advertenties te plaatsen, die ze anders aan de weekbladen zouden gunnen. De kranten maken er dan ook geen geheim van dat ze niet alleen met elkaar, maar ook met de weekbladenmarkt de directe concurrentie willen aangaan.
Eigenaardig is dat je publiek haast geen enkele lovende reactie op dit initiatief krijgt, terwijl het toch een duidelijke meerwaarde betekent.
Maar in talloze tweets en Facebookpostings wordt er alleen maar gezeurd over opspelende hernia’s door al dat extra gewicht, brievenbussen die de massa papier niet meer kunnen slikken, de onmogelijkheid om je in één weekeinde door al dat moois heen te moeten worstelen. Stop ermee, is de universele kreet die in de virtuele wereld weerklinkt.
Een beginner in het vak zou in een kramp schieten als hij al die kritieken las, en meteen gaan denken dat er een compleet foute beslissing is genomen. Gelukkig is er een commerciële dienst, die tot op het exemplaar juist kan nakijken hoeveel kranten er dat weekeinde verkocht zijn. En wat blijkt? Zowel De Standaard als De Morgen hebben hun weekeindoplage zien stijgen, en niet met een paar tientallen, maar met duizenden. Het werkt dus wel: hoe meer lezenswaardige kopij, hoe meer lezers, wat ze zelf ook mogen roepen.
Dat is niet eens zo verwonderlijk. Ooit publiceerde de website van De Standaard een smeuïg stuk over de amoureuze relatie die een liberaal minister en een televisiejournaliste waren begonnen. Prompt daarop stroomden de verontwaardigde reacties binnen: het gaf geen pas dat een kwaliteitskrant zich verlaagde tot een dergelijke schending van de privacy en dit soort sensatienieuws, wisten honderden mailers te melden. De krant deed daarop een peiling op haar site: wil u dit soort berichten nog, of niet. De uitslag kon moeilijk duidelijker: meer dan 90 procent van de deelnemers vond dat dit soort nieuws uit de kolommen moest, wist de hoofdredacteur op zijn ochtendvergadering te melden, en dat was toch wel een duidelijk signaal. Toen stak de jongen van IT zijn vinger op en wist te melden dat het geviseerde artikel wel het meest aangeklikte was. Niet alleen van de vorige dag, of de vorige week, of de vorige maand, maar van het hele jaar.
Het zijn schatten, onze lezers, maar ook zo zalig hypocriet. Dus moet je niet altijd luisteren als ze iets te roepen hebben.
.(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit e-mail adres te bekijken) is hoofdredacteur van De Morgen
Praat mee