‘Journalist kan beter toestemming vragen bij betreding terroristengebied’
Hoewel er in een nieuwe wet van minister Ard van der Steur - die voorschrijft dat iedereen die afreist naar grondgebied van een terroristische organisatie voortaan toestemming moet vragen aan zijn ministerie - een uitzondering staat voor journalisten, kan het een risico betekenen. Journalisten doen er dan ook verstandig aan toch het ministerie van Veiligheid en Justitie om verlof te vragen, zei minister-president Mark Rutte vrijdag tijdens de wekelijkse persconferentie na afloop van de Ministerraad.
Wie zonder groen licht afreist, riskeert twee jaar cel. Journalisten en hulpverleners krijgen moeiteloos toestemming, beloofde Van der Steur, maar Rutte zei vrijdag dus dat hoewel journalisten vrij zijn om geen toestemming te vragen voor ze afreizen naar gebied dat in handen is van bijvoorbeeld Islamitische Staat, bij terugkeer riskeren aangezien te worden voor een potentiële terrorist.
Volgens de grondwet hoeven journalisten echter nooit vooraf toestemming te vragen om verslag te doen. Die bepaling is een hoeksteen van de persvrijheid. Volgens Rutte staat het wetsvoorstel van Van der Steur daarmee niet op gespannen voet. Meer bij ANP via Dagblad van het Noorden
Praat mee
1 reactie
robert dulmers, 21 november 2016, 12:42
Ik ben de afgelopen jaren wekenlang in Syrie geweest als schrijvend journalist. Binnen het gebied dat door Assad beheerst wordt reis ik op een visum - en met toestemming van - van het regime. Hiermee heb ik geen problemen, omdat de Syrische regering een VN-lidstaat is. In gebieden beheerst door rebellen of afscheidingsbewegingen (zoals destijds de zelfverklaarde Bosnisch-Servische Republiek) meld ik me aan voor een persaccreditatie - dit om pragmatische redenen. NIMMER zal ik echter als Nederlandse journalist toesstemming vragen aan de Staat der Nederlanden om me te mogen bewegen in welk gebied dan ook. Hoewel in Nederland voor journalisten (nog) geen verschoningsrecht bestaat voor journalisten, schendt het kunnen werken op basis van het oordeel van Staat of overheid de persvrijheid principieel - en dus volledig. Het Staatsbelang valt per definitie niet samen met het belang van een vrije of onafhankelijke pers. Graag zie ik of en hoe de Staat reageert als ik komend jaar weer eens terugkeer van Damascus of Aleppo. Tot op heden, overigens, heb ik ondanks de verontrustende stempels in m’n paspoort geen noemenswaardig problemen gehad bij binnenkomst. De vragen van marechaussee over wat ik gedaan , heb ik principieel nooit beantwoord dan met: ‘Ik ben journalist.’ Tot op heden ben ik een keer verzocht even te wachten - en nam men het initiatief me even te googlen. Ieder het zijne. Robert Dulmers