Izzy (Isidore) Abraham (1930 - 2013)
Izzy (Isidore) Abrahami, acteur, theater-en tv-regisseur, journalist en auteur, is op 1 april op 83-jarige leeftijd overleden in Amsterdam. Hij werd geboren op 18 april 1930, in Sofia, Bulgarije, ontsnapt aan de nazi-bezetting van Bulgarije in 1940. Zijn vader, een Bulgaarse journalist, raakte bevriend met Atatürk in de jaren '20 van de vorige eeuw, toen Atatürk alleen was de Turkse militaire attaché in Sofia. In 1938, toen Atatürk was de minister-president van Turkije, stuurde hij de Abrahami is een speciale uitnodiging en hun leven gered. Izzy groeide op in Haifa (Israël) en studeerde op een agrarische school. Hij ontdekte al snel zijn theatrale talent en na de Israëlische onafhankelijkheidsoorlog van 1948, ging hij naar de theaterschool van het Kameri Theater in Tel Aviv. Daarna trad hij daar in dienst. Maar hij wilde meer en ging 'theater regisseren' studeren in Bristol aan de Old Vic. Een van zijn klasgenoten was Peter O'Toole. Wat volgde was een mega-tour langs de Europese theaters, in Londen, Ierland, Noorwegen, België en uiteindelijk vestigde hij zich in Nederland, waar hij theaterrecensies schreef voor het Algemeen Handelsblad onder het pseudoniem van Orr. In 1968 regisseerde hij een aantal experimentele films, de naakte feiten, en van A tot Z. Die laatste film was de Nederlandse inzending tijdens het tv-film festival in Venetië. Hij was actief in de Provo beweging in de jaren 60, met Robert Jasper Grootveld. Het was in de groep die Paradiso omtoverde tot wat het nu is. In Amsterdam schreef hij ook zijn eerste roman, The Game. Hij reisde naar New York in een poging om het gepubliceerd te krijgen. Het was een groot succes en de roman werd in vele talen vertaald en gepubliceerd in Duitsland, Zuid-Amerika, Frankrijk, Israël en Nederland (in 1973, door Bruna, onder de titel "Kijkspel voor flatbewoners") Izzy reisde tussen New York en Amsterdam en schreef interviews en korte verhalen voor tijdschriften zoals Zero, Omni en Avenue. Hij pakte ook zijn kunstenaarschap weer op met de gedurfde tentoonstelling getiteld 'The First National Museum of Bullshit'. In 1988 vestigde hij zich weer in Amsterdam met zijn vrouw, Jozien Schreuder (een cardioloog). Tot het einde van zijn leven was hij nog actief met tv-documentaires samen met zijn collega, de producent Erga Netz. Hij was een lid van NVJ al die jaren. In zijn laatste jaren hervatte hij zijn schrijven en voltooide een roman, die in Israël worden gepubliceerd in juni van dit jaar, getiteld 'Euni, het Boek van Enemies'. Zijn memoires, 'Mijn leven als een walvis'. Zijn documentaires werden uitgezonden door verschillende omroepen in Nederland, en over de hele wereld. Velen van hen bekroond op festivals over de hele wereld. Zo won hij de Gouden Medaille op de Monaco Television Festival in 2002 voor zijn muziekdocumentaire ISRAEL ROCKS! Onder zijn andere opmerkelijke documentaires zijn 'Red Light Blues' (2009) WhiteFlag, Spelen met de Vijand (2005), - Op Grace Kelly, Money and Dreams (2002), EENVOUDIG MENS, Hans Snoek: een leven lang dansen, leven geven (2000 ), Zomer, Herfst, WAR, Spring (1998), de Bund, UTOPIA FOR REAL (1997), ARSENAL 8, voetbal voor de ziel (1996), WE HEBBEN GEEN OORLOG-SONGS-zigeuners, de Professional Amateurs of Life (1995 ), Israël, de wisseling van de MINDS (1993), ISRAEL - de andere werkelijkheid (1988) en de documentaire de uitvinding van de parkeermeter (1992). Abraham is overleden aan een longontsteking. Hij was twee keer ziek deze winter, en dit verzwakte hem aanzienlijk. De begrafenis vindt plaats op woensdag 10 april om 15:00 uur op Zorgvlied. (Door: Erga Netz)
Praat mee