Hup Holland

Bovendien is iedere Vlaamse voetballiefhebber vanaf geboorte voorbestemd Hollanderhater te zijn. Want Holland is voor ons wat Duitsland voor jullie is. Het zwarte beest dat dient verslagen te worden. Lukt dat, dan levert het voer voor verhalen die generaties doorverteld zullen worden. Verliezen we, wat al vaker gebeurde, dan is dat eigenlijk niet meer dan normaal.

Georges Grün is, 13 jaar na datum, nog steeds een nationale held bij ons, want zijn kopbal in de Kuip tegen Nederland bracht ons naar het WK in Mexico, en jullie niet. Het was dé goal uit de geschiedenis van het Belgische voetbal.

Toch kijkt de Vlaamse voetballiefhebber massaal naar de Nederlandse omkadering. De reden is eenvoudig: jullie zijn gewoon knettergek.

Jullie verslaggeving is de meest eigenaardige mengeling tussen volstrekt ondeontologisch en vooringenomen, en tegelijk professioneel en met kennis van zaken. Geen slak is te klein om er zout op te leggen, en voor één keer mag het saaie Calvinisme wijken voor een haast mediterrane passie.

Zelfs de reclameblokken vinden wij hier leuk, want zich zo rucksichtlos identificeren met een natiegevoel zou geen enkel Belgisch bedrijf aandurven.

Bovendien, en dat is het leukste van al, zijn de Vlamingen altijd winnaar. Spelen de Hollanders de sterren van de hemel, dan overheerst hier de groots-Dietse gedachte, en beschouwen we jullie als soortgenoten die hooguit een wat gekke variant van het Nederlands praten.

Gaan jullie de boot in, dan past een gezonde dosis leedvermaak en vinden we dat een gepaste straf voor die paar Nederlandse hooligans die elk weekeinde staan te urineren tegen de Antwerpse kathedraal.
Zolang we zelf geen oranje pruik moeten opzetten, leven we hier de hele maand in de beste der werelden.