Huffington vs Arrington
Voor de zomervakantie schreef ik op deze plek over seo journalism (search engine optimization) met The Huffington Post als boegbeeld. Afgezien van het feit dat de site content jat, vermomd als samenvatting, en dat het onbetaalde krachten inzet om het leeuwendeel van de content te produceren, schrijft The Huffington Post het publiek ook naar de muis. Onderwerpen, koppen en intro’s worden zo gekozen en geschreven dat de artikelen hoog opduiken in de resultaten van actuele zoektermen. Deze vervelende vorm van opportunistische journalistiek holt de markt alleen maar verder uit. Inmiddels zijn de eerste slachtoffers gevallen.
The Huffington Post is begin dit jaar overgenomen door AOL. De voormalige internetprovider probeert zichzelf na een mislukt avontuur met Time Warner opnieuw uit te vinden tot online mediabedrijf en had eerder al de uitgever van ’s werelds populairste gadgetblog Engadget en de invloedrijke technieuwssite TechCrunch overgenomen.
Tijdens de overname van ‘HuffPo’ lekte er een intern manifest uit genaamd ‘The AOL Way’ met strikte richtlijnen om meer te verdienen aan de inhoud: de pageviews per artikel moesten verzesvoudigen, het deel videoverhalen moest drastisch omhoog van 4 naar 70 procent, en 95 procent van de artikelen moesten geoptimaliseerd zijn voor zoekmachines. De journalisten werden gedwongen na te denken en zich op te stellen als verkopers van content.
Medeoprichter Arianna Huffington werd na de overname hoofdredacteur van een nieuwe mediagroep binnen AOL met alle genoemde sites onder haar hoede. The AOL Way is haar op het lijf geschreven. Het duurde dan ook niet lang tot het gedonder begon.
Het eerste slachtoffer was Engadget waar achter elkaar redacteuren en ook de hoofdredacteur opstapten. Motivatie: content is voor AOL alleen maar grondstof om advertenties mee te verkopen. Goede journalistiek is niet relevant.
Een paar weken geleden was het de beurt aan TechCrunch. Oprichter en hoofdredacteur Michael Arrington heeft jaren gedaan om de site op het journalistieke niveau te brengen waar het nu staat. In de techsector kun je niet om de site heen. Arrington ging een jaar geleden akkoord met de overname door AOL op voorwaarde dat de site zijn redactionele onafhankelijkheid zou behouden. Die belofte werd begin september door Huffington zonder pardoes overboord gegooid. Exit Arrington.
Sure, ik wil ook dat de artikelen op onze site www.bright.nl worden gelezen en we houden heus wel rekening met de strijd om de aandacht in het bedenken van aansprekende koppen. Huffington gaat met haar sell-out echter veel te ver. Niemand die haar tegenhoudt. Over vijf jaar is The AOL Way de norm op het web. Bestudeer die memo, dan weet je wat je te wachten staat.
.(JavaScript moet ingeschakeld zijn om dit e-mail adres te bekijken) is hoofdredacteur van Bright
Praat mee
2 reacties
maarten, 11 oktober 2011, 13:12
HuffPo lijkt er inderdaad een cynisch bedrijfsmodel op na te houden.
Wat ik nog wel mis in dit verhaal is de rol van de lezer. Om even advocaat van de duivel te spelen: zouden die niet ergens anders naartoe gaan als de site puur opportunistisch en cynisch te werk gaat? En lost het probleem zich zo dan niet vanzelf op?
arend van den berg, 11 oktober 2011, 18:29
Dat AOL-stuk ken ik - is inderdaad verbijsterend. Maar de TechCrunch zaak ligt anders: daar wilde de hoofdredacteur Michael Arrington én investeerder in nieuwe techbedrijven zijn én hoofdredacteur. Over onafhankelijkheid gesproken. Dat vond AOL geen goede zaak. En terecht.