Houden van kranten

Bij de Limburgse dagbladen moeten de redacties opnieuw journalisten zien kwijt te raken. Bij de HDC hebben ze de ene reorganisatie nog niet helemaal verwerkt of de volgende is al weer aangekondigd. Bij de Koninklijke Wegener speuren de collega’s de redacties af of er hier en daar nog een mannetje of vrouwtje weg kan. Staan de krantenbedrijven in Limburg en Noord-Holland op omvallen? Wel nee. Bij beide uitgeverijen wordt nog goed geld verdiend. Dat moeten we zo nu en dan wel hardop roepen want de buitenwacht moet wel het idee krijgen dat regionale kranten een verloren zaak zijn. Ach u weet wel, dalende oplages, onzekere inkomsten uit advertenties, oplopende kosten. Klopt, maar het is niet het hele verhaal. Regionale dagbladen hebben, net als de landelijke, structurele problemen.
En die worden nog verergerd doordat de concern­directies fundamenteel verkeerde keuzes maken. Op sleutelposten zitten kennelijk mensen die niet van dagbladen houden en die niets hebben met journalisten en redacties met hun eigen cultuur. Anders zouden ze niet volharden in processen van schaalvergroting en centralisatie waarbij de ziel uit de regionale krant wordt gehaald en het personeel tot op het bot gedemotiveerd wordt. Als redacteuren, columnisten, cartoonisten, persdiensten en medewerkers uitsluitend nog als kostenpost worden behandeld, ja dan is er geen lol meer aan bij een krant te werken.

Ik kreeg al vaak de tegenwerping dat ik gemakkelijk praten had vanuit Friesland. Wel, de structurele problemen zijn in het noorden niet anders dan in het oosten, zuiden en het westen. In nagenoeg alle provincies kunnen nog jaren winstgevende regionale kranten worden gemaakt. Jaren geleden al weer heb ik eens geschreven dat de regionale dagbladen in de Randstad ten dode waren opgeschreven. Maar zie wat er in Amsterdam gebeurde. Het Parool maakte zich los uit PCM, saneerde en begon aan een nieuw leven als stadskrant. De krant is springlevend en de redactie blaakt van geestdrift en zelfvertrouwen. Het begon er mee dat Het Parool in handen kwam van mensen die van kranten houden. En dat is, ik stem het de collega’s graag toe, een voordeel dat wij in het noorden nog hebben boven de collega’s in het oosten, zuiden en westen: Uitgevers die iets hebben met kranten.