Het jaar van de GN’er
Een man wordt wakker, staat op, zet koffie en leest de krant. Hij maakt zich kwaad. Hij zet de radio aan. Hij luistert naar het discussieprogramma Peptalk op BNR Nieuwsradio. Hij hoort een stelling en verdomd! het gaat over hetzelfde onderwerp als waar de man zich net nog zo over opwond. Hij hoort een telefoonnummer en belt in. Zie hier de Gewone Nederlander. De GN’er.
2010 wordt zijn jaar. En dat van haar.
We zien natuurlijk al langer onbekende Nederlanders op televisie in allerlei reality-shows. Maar deze ontwikkeling is anders. Het gaat hier om de GN’er met een mening. Een mening over politiek, economie, maatschappij. Eigenlijk heeft de Gewone Nederlander overal wel een mening over. Een mening die vaak even waardevol is als die van een journalist. Die journalist is nog aan het bijkomen van de Burgerjournalist. Een burger die plotseling opdook als verslaggever. Met mobiele telefoon, met camera en soms zelfs met een perskaart made in Bangkok. Zonder al te veel succes. Of laat ik zeggen: zonder al te veel concurrentie.
Journalisten zijn verre van weggevaagd. Maar dat komt omdat journalistiek een vak is. Met het hebben van een mening ligt dat anders. De GN’er met een opinie kan wel eens veel meer invloed krijgen op de journalistiek. Al was het alleen maar omdat hij binnenkomt via de voordeur, over een rode loper. De GN’er wordt uitgenodigd door de journalist zelf, op zoek naar een verhaal, op zoek naar de waarheid. ‘Dit is ons forum, reageer!’ ‘Dit is onze stelling, wat vindt u?’
Ik heb ‘m uitgeprobeerd in Peptalk, de stelling: ‘2010 wordt het jaar van de GN’ers’ en meteen hingen zij aan de telefoon. De opmerkelijkste was een invalide man die zichzelf ‘rolstoelterrorist’ noemt. Hij blokkeert af en toe met lotgenoten de rails van een vertrekkende trein, om aandacht te vragen voor de slechte toegankelijkheid van de wagons. Een GN’er met een mening en een activistische inslag. Ik wil niet beweren dat dat de trend wordt, dit jaar. Maar feit is dat het publiek terug praat. En vaak nog zinnig ook. Doe er uw voordeel mee.
Praat mee
4 reacties
Hans Roodenburg, 16 januari 2010, 13:21
Een GN’er mag je best serieus nemen, maar beperk meer zijn of haar inbreng tot een kroegpraatje, verjaardagspartij of tot een mistige site als Geenstijl.
De nieuwe media hoeven ook niet alles te publceren. Het is de taak van journalisten om te selecteren, redigeren en te constateren. Daarbij hoort ook rigoureus afwijzen. Ook als zij (de journalisten) ongelijk hebben!
Er moet toch iemand zijn in dit land die anarchisstische situaties probeert te voorkomen?
Adrie Boxmeer, 18 januari 2010, 11:48
2010: het jaar waarin ik vooral heel erg moe word van allerlei programma’s waarin “de mening van de burger” centraal staat. Het is journalistiek gezien zo gemakzuchtig. We laten een paar burgers aan het woord en we hebben weer een uur gevuld. Treffendste voorbeeld al jaren: Standpuntnl.
Maar deze trend gaat nog verder. Sinds enige tijd kennen we namelijk ook de terreur van de lijstjes. Dieptepunt van dit moment: Ranking the news. Kan het nog gemakzuchtiger en stompzinniger?
Dames en heren journalisten, ga zelfs eens aan het werk!
Hans, 22 januari 2010, 20:48
Off-topic: in Nederland heten treinwagens ‘wagens’, in America ‘wagons’. ORIGIN late 15th cent.: from Dutch wagen; related to wain. Dat zou de toegevoegde waarde van een journalist kunnen zijn.
Elze, 27 januari 2010, 16:04
off off-topic: wat hier bedoeld wordt met een wagon heet bij ns en verwanten een rijtuig… Passagierstreinen in Nederland bestaan tegenwoordig uit treinstellen - een combinatie van een aantal rijtuigen (‘bakken’ in ns-jargon) met eigen aandrijving. Is dit de toegevoegde waarde van een journalist? Lijkt me niet. Die heeft wel wat beters te doen. Want snapten we immers niet allemaal exact wat die protesterende rolstoeler bedoelde?