Herinneringen aan Wiert Omta (1955-2021): ’t Is Cut
Zaterdag overleed journalist Wiert Omta op 66-jarige leeftijd. Jeichien de Graaff leerde Omta in 1990 kennen bij Stads TV in Rotterdam. Ze haalt herinneringen op aan hun gedeelde verleden.
‘Dat had je nooit moeten doen’, heeft naar verluidt een in Rotterdam goed ingevoerde plaatsgenoot wel eens tegen de directeur van Stads TV gezegd nadat die Wiert Omta (1955) had binnengehaald als freelancer. Ik hoorde dat verhaal voor het eerst toen we met zijn allen tot over onze oren in de shit zaten. Het geld was op, en we werden ‘alsmaar’ ontslagen. Zelfs op één dag twee keer: ook een keer per toen nog bestaand telegram. De zender ging ‘op zwart’.
Bij Stads TV heb ik in 1990 Wiert Omta leren kennen. Hij werd eindredacteur, ik nieuwscoördinator, en samen namen we op woensdagmorgen de Woonkrant van De Telegraaf door, op zoek naar het idyllische huisje of boerderijtje om te kopen en op te knappen. Wiert heeft het gedaan, de laatste twintig jaar woonde hij in een prachtig verbouwd huisje in het Zeeuwse Oud-Sabbinge.
Wiert had een actieverleden. Hij weigerde zijn dienstplicht te vervullen, en zat een jaar in de Bijlmerbajes. Ergens in de jaren 80 kwam hij naar Rotterdam waar hij in no time betrokken was bij vele lokale activiteiten. Zijn bureau Kennis Werkt was een begrip.
Want daarvoor had Wiert een enorm oog: de kleine dingen die voor de ‘gewone’ Rotterdammers belangrijk waren. En niet alleen voor Rotterdammers, ook in Zeeland had hij heel snel weer een journalistiek bedrijf dat leverde aan verschillende media. Inwoners van de gemeente Goes waar Oud-Sabbinge ligt, herinneren zich nog Goestig: een programma gemaakt met de IPad.
“Dat is het medium waarnaar ik veertig jaar in de lokale journalistiek op zoek ben geweest’, zei Wiert tegen mij. ‘Een manier van televisie maken zonder dat het wat kost. Dat kan met die IPad.’
Zijn liefde voor lokale onderwerpen bracht hem destijds ook bij Stads TV, een ontzettend jong bedrijf. We hingen natuurlijk vaak met zijn allen in de kroeg, of bij Wiert thuis. Helemaal toen we actievoerden voor ‘ons’ tv-station. Onvermoeibaar waren Wiert, en mede ondernemingsraad lid Ron van de Rhee, dag en nacht bezig met advocaten, accountants, vergaderingen, gemeenteraadsleden en journalisten van andere media. Zender op zwart? Dan brengen we een krant uit. Drie weken lang. Ontslagen? Met zijn allen naar de kantonrechter. We hebben gewonnen. In onze actieshirtjes met ’t Is Cut en het Stads TV logo, dat we niet mochten gebruiken van de directie. Du-uh… bedacht door Wiert.
Die van zijn ziekte ook een journalistiek product maakte. Naast ‘Uitvinder wereld’s lulligste TV-station en raadslid PvdA Goes’ staat er sinds vorig jaar ook ‘Autodidact in doodgaan met darmkanker’ op zijn Facebook-pagina. Bekenden en onbekenden volgen het; Omroep Zeeland en de PZC besteedden er aandacht aan. Met foto’s!
Toen ik vorig jaar van hem hoorde dat hij ziek was, moest ik aldoor aan ons verleden denken.
Het is cut.
Ja. Zaterdag is hij overleden.
Praat mee