Dick Kiers (59) overleden
Op zaterdag 13 juli is sportjournalist en tekstschrijver Dick Kiers (59) overleden. In december 2012 werd bij Kiers acute leukemie geconstateerd. ‘De wedstrijd is beëindigd. Maar de uitslag is nog onbekend’, zei hij halverwege de zware behandeling in het VU Medisch Centrum. Een paar weken later wist hij wel beter.
Kiers, geboren op 2 september 1953 in Rotterdam, getogen in Ede, heeft bijna veertig jaar als journalist gewerkt. In 1974 trad hij in dienst van de Arnhemse Courant. Later werkte hij lange jaren voor Dagblad Het Binnenhof (1977-1991) en het Algemeen Nederlands Persbureau (ANP, 1991-2000). Sinds 2001 was hij freelancer, vooral voor het AD en het ANP. Hij wordt op woensdag 17 juli in Ede gecremeerd (Crematorium Slingerbos, 10 uur).
Als sportverslaggever was Kiers een allrounder. Speciale belangstelling had hij naast voetbal voor schaatsen, paardensport, handbal, badminton, tafeltennis en volleybal. Zijn grote parate kennis liet hij blijken in het dagelijks werk en bij de jaarlijkse sportquiz van Omroep West, die hij verschillende keren won.
Hij was bovendien een snelle schrijver, hetgeen hem bij uitstek geschikt maakte voor een persbureau. Hoofd een beetje schuin, tong tussen de lippen - weinigen konden sneller tikken dan Kiers. Voor het ANP deed hij naast veel nationale en internationale evenementen verslag van de Olympische Winterspelen in 1994 en 1998.
In 2002 en 2006 werkte hij tijdens de Winterspelen voor het Internationaal Olympisch Comité (IOC) als schaatsspecialist ter plaatse. Als freelancer hebben sportbonden van de know how van Kiers kunnen profiteren. Hij was hoofdredacteur van Volleybal Life en vervaardigde dagkranten bij evenementen. Net zo makkelijk draaide hij een avonddienst op de redactie van het AD. ‘De vliegende kiep’, noemde hij zich in Rotterdam. Kiers was breed inzetbaar.
In 2005 werd al een beenmergziekte bij hem geconstateerd. Maar wie dat niet wist, merkte daar weinig of niets van. Een maand voordat de uiteindelijk fatale ziekte werd vastgesteld, richtte hij Sport Media Service (SMS) op, dat een intermediair tussen sport, sponsors en publiciteit moest worden. Het was een oude wens van hem. Kiers ergerde zich aan het vaak slechte publiciteitsbeleid van sportorganisaties.
Luctor et Emergo (ik worstel en kom boven) was de titel van het blog, waarmee hij zijn omgeving deelgenoot maakte van zijn ziekte. ‘Het proces is heftig’, scheef hij in februari. ‘Maar allen weten er is geen keus. Je kunt immers nog lang genoeg dood zijn.’ De kroniek stopte op 7 mei. ‘Cruciale fase’ stond boven het stukje. De strijd heeft zeven maanden geduurd. Hij heeft geworsteld en is helaas niet boven gekomen.
Guus Mater
Foto: Marcel Antonisse
